In contact staan met je gevoelens

In contact staan met je gevoelens

14 jun 2021 | zelfzorg, zinleving

Ze zei dat ze er geen zin meer in had om zo haar best te doen om aardig gevonden te worden. Om telkens weer haar gezicht glad te strijken, alsof ze de plooien uit een doorleefd leven probeerde te halen. Het lukte haar niet meer. Het durven toelaten van gevoelens lijkt zoveel moeilijker dan het is, wist ik uit ervaring.

Tranen prikten achter haar ogen. De wanden van het stuwmeer dat haar innerlijk verdriet was geworden, braken echter niet. Ze had ze te zorgvuldig gemetseld. Ze had erg haar best gedaan om niets prijs te geven van het koele meer dat ze met zich meedroeg. Het leverde een intern conflict op, want zelf was ze allesbehalve koud en kil. Ze was juist warmhartig, liefdevol, zorgzaam en bovengemiddeld gevoelig. Dat laatste toonde ze echter aan bijna niemand, amper aan zichzelf. 

Ze zag er als een berg tegenop om haar gevoel vrij te laten. Hoewel ze diep van binnen wel wist, dat als eindelijk vleugels zou geven aan haar verdriet, onmacht, angst en dieper verlangen naar eerlijkheid, dat ze zelf een vrijer mens zou worden. Het kostte haar nu zoveel moeite om iedere keer hetzelfde verhaal op te hangen: “Ja het gaat goed hoor”. Haar stem klonk iets hoger om geen argwaan te wekken. Liever vroeg ze eerst zelf aan de ander hoe het ging, zodat wanneer de wedervraag aan haar gesteld werd, een kort antwoord van haar volstond. “Prima.“ Technisch gezien klopte het antwoord ook. Ze had toch ook niets te klagen? Ze had werk, een dak boven haar hoofd, haar lichaam functioneerde redelijk, ze kon zich prima uit de voeten maken in een winkel, ze had sinds een half jaar zelfs een eigen auto. 

Het financiële en materiële welbevinden kon niet wegnemen dat er iets grondig miste in haar leven: ze voelde zich leeg. Bij vlagen was het zo sterk dat het voelde alsof er een gat in het midden van haar romp zat. Een holte. Ze zou erin verdwijnen als ze er naartoe zou bewegen. Het maakte haar bang. Net zoals ze bang was voor het stuwmeer van verdriet achter de zorgvuldig opgebouwde façade. Daarin zou ze nog verdrinken, dacht ze. Het toelaten van haar gevoelens was in de loop van de jaren echt ‘een ding’ geworden.

Ik wist dat ze niet zou verdrinken. Ik luisterde naar haar verhaal, zag de lijnen in haar gezicht, zag de vluchtige afwijzing van zichzelf als een flits door haar iris en pupil trekken. Ik hoorde in haar stem de verlegenheid om uit te komen voor wat haar zo dierbaar was. Zichzelf. En de ander. 

En ik voelde troost opkomen, kracht, tedere en onbreekbare durf. Ik wist dat wanneer ze de sluisdeuren eindelijk op een kier zou zetten er zoveel veel meer ruimte zou komen; voor andere gevoelens. Er zou wel degelijk tijdelijk veel water vloeien, haar lichaam zou een moment schokkende bewegingen kunnen gaan maken, ze zou even niet meer weten hoe adem te halen. Maar dat alles zou na een paar minuten, hoogstens een kwartier wegebben. En daarna zou ze zoveel meer lucht ervaren, ze zou zich zoveel lichter voelen. Opgelucht, begrepen door zichzelf, ontvangen door een kracht die ze niet achter zichzelf gezocht had, maar die al die jaren lag te wachten om ontdekt te worden. De kracht om vol zin te zijn. 

Ik wist wat me te doen stond. Als ze ja zei tegen mijn aanpak, kon ze het slot openmaken waardoor haar gevoelens die misschien al sinds haar kindertijd waren opgesloten, eindelijk weer het daglicht konden zien. Ze zou er zoveel meer zichzelf door worden. En ik wist; er waren weinig woorden voor nodig. Het zou niet zoveel tijd in beslag nemen. Het was eerder een kwestie van bereidheid om zichzelf weer te ont-moeten. En open te staan voor wat er werkelijk toe doet in jou en jouw leven. 

Ze zei gelukkig ja. En dat maakt mijn werk zo bijzonder, dat zij de diepste gevoelens van haar prachtige wezen (want ieder mens heeft zulke mooie kwaliteiten) gaat bevrijden. Om met nog meer ZIN te ZIJN. 

Om jou goed te kunnen helpen zonder je een rib uit je lijf te draaien (wat te veel gebeurt in de zorg momenteel) heb ik 

“ZIN in je leven” sessies en een ZIN in je leven- abonnement gemaakt. 
Je kunt een vast aantal sessies komen met een vooropgesteld doel óf je kiest er juist voor om bijvoorbeeld 1 keer in de maand te komen om jezelf vrij te maken van oude patronen, onnodige mentale en emotionele ballast. 

Ik zal je 1 ding verklappen. Zowat 100% van de mensen die bij me komen om een traject te doen, denkt van te voren dat het lang en zwaar gaat worden of dat ze heel veel te verwerken hebben. Het durven toelaten van gevoelens lijkt moeilijker dan het is.
Zo werkt het niet bij. Ja, soms is het even zwaar, maar omdat we zinleving als uitgangspunt hebben (en niet bijv geluk, dat vluchtig is) kom je telkens terug bij een zinvolle invulling van jouw leven en dat geeft diepgaande veranderingen die draaglijk zijn en bijdragen aan een gevoel van ertoe doen. De vrijgekomen energie uit je emoties, kan ergens naartoe stromen. Je voelt je onmiddellijk lichter, vrijer en meer geaard.

Wil je meer weten, neem gerust contact op infoatzijnvolzin.nl

De 7 oppeppers voor meer zin in je leven

De 7 oppeppers voor meer zin in je leven

18 feb 2021 | zinleving

Hier vind je het grappigste en handigste overzicht van oppeppers voor meer zin in je leven!  Van 1 gouden stelregel, tot 3 basisprincipes, de 5 culturele valkuilen, 6 zinvolle behoeften én de 7 oppeppers voor meer zin in je leven.

 

Handige lijstjes, je struikelt erover op internet en sociale media.

Het werkt, we lezen ze als zoete koek. Als iets overzichtelijk gepresenteerd wordt, jubelt ons brein. Informatie netjes voor ons in hokjes gestopt, we hoeven het alleen nog maar te onthouden, dat vinden we heerlijk. Dat het onthouden vaak helemaal niet lukt, dat het zelfs de ene hersenhelft in en de andere weer uitstroomt, nemen we voor lief omdat de koek zo zoet en lekker overzichtelijk is.

Wat we onthouden van deze lijstjes, is wat er op het moment van lezen ontbreekt in ons bewust-zijn. Deze leemte in wie we zijn en waarom we dingen doen, en de antwoorden die we daarop vinden, blijven alert in ons bewust-zijn en daar kunnen we verder mee.

Dus je hebt er altijd wel iets aan. Daarom presenteer ik hier mijn Grote Kleine lijstje van Meer ZIN in je leven!

het ultieme lijstje voor meer zin in je leven

Het Grote Kleine overzicht van oppeppers voor meer ZIN in je leven

1. Gouden stelregel
* Leef je leven vol ZIN! Oftewel heb plezier en ervaar betekenis in de dingen die je doet.

2. Ogenschijnlijke tegenpolen
* Ik heb ZIN in.
* Ik geef ZIN aan.

3. Basisprincipes van zinleving
* Het leven is veranderlijk
* Er zijn zaken waar je geen ZINvloed op hebt
* De waarheid ligt in het midden (van ieders hart)

4. Bouwstenen voor meer ZIN in je leven
* Zelfliefde en compassie
* Rust
* Vertrouwen
* Zelfkennis en reflectie

5. Culturele valkuilen waar je lang in kunt blijven hangen
* We zijn slaaf van onze primitieve en biologische behoeften.
* Kennis geeft macht. Het recht van de sterkste geldt.
* Ik denk dus ik ben. Ik besta dus ik heb recht op.
* Ik kan het nooit goed doen en/of ik ben niet goed genoeg. Ik moet mijn bestaan verdienen.
* De mens is van nature geneigd te overheersen.

6. Zinvolle behoeften voor jou en de gemeenschap.
* Erbij horen, deel willen uitmaken van een groter geheel. Je aansluiten bij een groep of community.
* Op jezelf zijn, rust vinden bij jezelf, ok zijn met jezelf.
* Verhalen vertellen en luisteren naar elkaar.
* Jezelf uitdrukken in dans, theater, muziek, sport, zingen, iedere vorm van creativiteit die je brengt bij een zinnige (en transcendente) ervaring. Er is meer dan alleen IK.
* Dankbaarheid tonen, aan jezelf, anderen, de Aarde. Geven en ontvangen in harmonie brengen.
* Betekenis geven aan het leven in jezelf, het leven van anderen en het Leven in het algemeen.

7. Oppeppers voor meer ZIN in je leven.
* Gronden in je zielsverlangen(s).
* Zuiveren van je emoties.
* Ontspannen van je lichaam.
* Ruimte geven aan je kracht en kwetsbaarheid.
* Bevrijden van illusies over jezelf en anderen.
* Verbinden vanuit gelijkwaardigheid.
* Samen-zijn vol ZIN!

 

de 7 oppeppers van meer zin in je leven

Wil jij ook meer ZIN in je leven, weten hoe het is, om zowel plezier als betekenis te ervaren in je werk, je gezin, je leven als mens, ouder, collega, huisgenoot of partner? Haast je naar de telefoon en bel me voor een proefafspraak! Of stuur een mailtje naar hier…en ik  neem contact met je op.

Meer ZIN in je leven is het grootste geschenk dat je jezelf en de levende wezens om je hen kunt geven. Je voelt je meer MENS, meer JIJ, meer LEVEND, meer THUIS op AARDE, en met meer VROLIJKE BETEKENIS en PURPOSE in de dingen die je doet.

Doe mee aan de meditatiecursus

 Ga mee naar buiten en binnen tijdens een retraite

Ontdek je kracht en omarm je kwetsbaarheid in een zelfzorg traject

Een liefdevolle groet,

Laura Jonker

“Betekenis ervaren in je leven” als universeel recht van de mens

27 jan 2021 | zinleving

Het universele recht van betekenis. Het recht dat je leven zin heeft, behoort wat mij beftreft tot de Universele Rechten van de Mens.

Het is een universeel recht van de mens om vrij te zijn van slavernij, te mogen werken, te denken wat we willen, deel te nemen aan cultureel leven, om te geloven in een god zonder daarvoor vervolgd te worden. Ik ben dankbaar en blij dat ik geboren ben in een land waarin de door de VN in 1948 opgestelde 30-universele rechten van de mens de basis vormen van ons staatsbestuur en culturele vorming.

De laatste jaren bemerk ik echter dat er 1 recht ontbreekt.

Het universele recht van betekenis. Het recht dat je leven zin heeft. Ik mis het recht op een betekenisvol leven. Het recht op plezier, spelen én zingeving. Ik verlang dat het een universeel recht is, dat jouw bestaan iets vanzelfsprekends toevoegt aan het grote geheel mensheid. En dan bedoel ik niet als zielloos radertje achter een lopende band, of als uitgebuite pakketbezorger, maar als een bewust wezen dat bewuste keuzes maakt die recht doen aan zichzelf, aan anderen en aan het Levende Systeem waarin wij deelnemen. Het is een recht van de mens om zorg te mogen dragen voor een zinvol leven.

Hoe belangrijk dit, wat mij betreft fundamentele recht, werkelijk is wordt dankzij de lockdown helder, ik zie het bijna als neonletters boven onze samenleving hangen. De avondklok en de ontstemde en doelloze gevoelens die in duizenden jongeren omgezet zijn in regelrechte rellen en plunderacties, laten me zien dat deze (veelal) jongens iets missen om voor te gaan. De vraag die bij mij opkwam is, missen deze relschoppers misschien een betekenisvol doel, een zin in hun leven dat groter is dan alleen hun eigen belang, dan alleen geld verdienen? Missen ze iets betekenisvols waarvoor ze kunnen gaan, waar ze hun tomeloze energie in kwijt kunnen en dat bijdraagt aan iets voor ons allen?

Hoe zinvol is het als je werkt en je weet dat jijzelf en anderen er blij mee zijn? Hoe fijn is het als je weet dat je na je werk genoeg tijd en energie overhoudt om te doen waar je zin in hebt? Hoe belangrijk is het om landelijke educatie in te zetten voor iets waarmee onze kinderen niet alleen ontwikkelen en in hun levensonderhoud kunnen voorzien, maar waar zij ook op emotioneel en geestelijk vlak voldoening uithalen?

De psycholoog Emily Esfahani Smith zegt het zo: “Daarom vind ik dat de samenleving de plicht heeft gezonde culturen van betekenis te stichten – vooral op de middelbare school. Dat is de leeftijd waarop jongeren gaan nadenken over betekenis, en de leeftijd waarop ze worden geronseld. Jonge mensen willen belangrijk zijn. Ze willen dat de maatschappij hen nodig heeft.”

Ja, we willen toch massaal dat we gelukkig zijn, een glimlach voelen op ons gezicht en in ons hart?

 

Het blijkt dat we het gelukkigst zijn als we betekenisvol kunnen zijn, niet alleen voor onszelf, maar vooral ook voor anderen. We zijn het gelukkigst als we ons ergens bij voelen horen, gehoord worden in ons levensverhaal, en ervaringen op mogen doen die verrijkend zijn voor ons levensverhaal. En dat deze ervaringen heus niet alleen maar een hoog YOLO gehalte hebben, blijkt uit onderzoek. Mensen waarderen juist transcedente ervaringen het hoogst als het gaat om zinvolheid. Deze ervaringen maken begrijpelijk dat we onderdeel zijn van een Groot Geheel en dat wijzelf de oplossing zijn voor de crisissen die we in de wereld ervaren (waarvan de pandemie de meest recente is).

Als onze zin en betekenisvolheid eens wat vaker de ruimte kreeg om zich te ontplooien (in plaats van competenties om te voldoen aan allerlei jobeisen)  zouden dan ook zoveel mensen depressief thuiszitten? Als we onze jongeren eens wat vaker vertelden hoe belangrijk hun bijdrage is voor het kunnen realiseren van een nieuwe betekeniseconomie, zouden er dan nog steeds zoveel zelfdodingen zijn? Als we tijdens heel ons werkende leven meer zicht zouden houden op ontplooiing van onszelf en onze spelende, ontdekkende zin, zouden er dan nog zoveel ouderen eenzaam achter de geraniums zitten?

We leven allang niet meer in een tijd dat het toereikend is dat we alleen vanuit onszelf redeneren, berekenen en oplossingen zoeken. We leven in een tijd dat het niet meer toereikend is om te denken dat we er alleen komen met ‘ik’ en een zak geld.

Een dak boven ons hoofd, goed onderwijs, onze mening kunnen delen, inkomen genereren zodat we ons lichaam kunnen voeden, gelukkig kunnen de meeste mensen in onze maatschappij daarin al voor een groot deel participeren. De volgende vraag wordt dan: Wat doe je met al die welvaart? Waartoe dient al het welzijn dat we voor onszelf creëren?

Wat is de zin die we ontlenen aan het leven? Waarin vinden we onze zin terug in de aardse realiteit?

vuur maken stilte retraite in de natuur

Uitzonderlijk aanpassingsvermogen: enkele inzichten

Uitzonderlijk aanpassingsvermogen: enkele inzichten

18 jan 2021 | zinleving

Hoe uitzonderlijk is jouw aanpassingsvermogen? Iedereen zal het beamen, dit is een uitzonderlijke tijd. Deze tijd vraagt, nee schreeuwt bijna om uitzonderlijk aanpassingsvermogen. En dat vraagt weer om uitzonderlijke keuzes, zoals dat we met zijn allen binnen blijven en thuiswerken. Uitzonderlijke tijden zijn maar al te vaak niet makkelijk. Juist omdat ze uitzonderlijk zijn, omdat we er nog geen verhouding toe hebben, omdat we nog niet weten hoe ermee om te gaan. Omdat het pad dat we met zijn allen bewandelen (over de hele wereld een lockdown?!) nog nooit begaan is. Door niemand niet. 

Nieuwe gewoontevorming en aanpassing vergt tijd. Bovenal vergt het het vermogen om kalm, accuraat en in verbinding te blijven. Een nieuwe weg inslaan doen we om antwoorden te vinden op totaal nieuwe zaken: Hoe zorgen we dat ons zorgsysteem niet instort? Hoe zorgen we dat ouders thuis hun kinderen bij schoolzaken begeleiden? Hoe zorgen we dat al die mensen die nu hun werk kwijtraken voldoende inkomen houden om in leven te blijven? Hoe zorgen we dat ouderen en jongeren niet massaal depressief thuis op de bank komen te hangen? Er zijn ineens zoveel vragen. En zo weinig antwoorden. We doen het met zijn allen, we proberen deze nieuwe weg in te slaan en hopen maar dat aan het eind van dit nieuwe pad iets moois op ons wacht. 

Aanpassen aan een uitzonderlijke tijd vergt dat we wijsheid koesteren. Wijsheid om ook te accepteren dat we roeien met de riemen die we hebben en dat sommige zaken een mysterie blijven. Wijsheid hebben we ook nodig om te vertrouwen dat er altijd een nieuwe tijd aanbreekt. Dat de ene tijd de andere opvolgt. En hoe deze tijd eruit komt te zien, dat dat altijd, altijd, altijd een kwestie blijft van mensenwerk in samenhang met de natuur. 

Mensenwerk is het resultaat van keuzes maken. In deze tijd zelfs uitzonderlijke keuzes. Welke keuzes heb jij gemaakt? Waar richt jij je aandacht op? Er is vast iets dat je vroeger nooit gedacht had van jezelf, wat je nu ineens wel doet. Er is vast iets dat je heel erg graag wilt en waar je vroeger de tijd niet voor nam. Uitzonderlijke tijd geeft de kans om die ene uitzonderlijke keuze te maken waar je blij van wordt.

Ik heb net vandaag een keuze gemaakt die ik graag deel en waar ik jullie ook op een positieve manier van hoop deelgenoot te maken. 

Eind december heb ik toch een uitkering aangevraagd als overbrugging voor de lockdown. Het voelde als een hobbel die ik moest nemen. Maar het voelt nu als een besluit waar ik met hart en ziel ja tegen zeg. Ik krijg gemeenschapsgeld. Dit geld is van ons allemaal geweest en ik wil het ook graag zo besteden. Aan ons allemaal. Met kinderen thuis ook alles online gaan doen, ligt me gewoonweg niet. En daarom gooi ik op mijn eigen manier het roer om. Ik ga voor het nieuwe Project Positieve Aandacht (dat ik in vorige nieuwsbrief nog Silent Revolution noemde) .

Het uitzonderlijke doel van deze uitzonderlijke keuze?

21 maart 99.999 mensen mee laten doen met een positieve aandachtsoefening.
Wat gebeurt er als we met veel, heel veel mensen onze positieve intenties richten op #dewereldnacorona.

Het voelt bijzonder om dit te mogen doen. Om mijn handen uit te vouwen, te ontvangen om dat hopelijk in veelvoud weer terug te laten stromen naar mensen die wat ZIN in een ogenschijnlijk ZINloze tijd nodig hebben. 

Meer weten? mail me gerust.

Wil je aansluiten bij meer #positieveaandacht? Join de community ZINSTITUTE

Silent Revolution

1 dec 2020 | meditatie, nieuws, zinleving

Wat als er een meditatie zou zijn die in stilte een positieve revolutie kan ontketenen? Wat als je jezelf en jouw levenskracht daarmee de kans geeft om daadkrachtig te zijn, vanuit je stoel en vanuit het ‘niets-doen’? Wat als je door te mediteren oprechte verandering creëert voor jouzelf én de wereld? Zou je dat willen, zou je meedoen?

Scroll naar onder voor mijn Silent Revolution plan… en sluit je aan!

Al maanden broed ik op een mogelijkheid iets voor de wereld te betekenen, op de meest eenvoudige manier die er is. Namelijk al zittend (of wandelend) en zijnd. Al maanden kijk ik uit naar het moment dat ik een volgende stap maak, van eenling naar gemeenschap, van mijn eigen persoonlijke geluk naar algemeen welzijn voor ‘ieder-een’.

Waarom van mijn eigen geluk naar welzijn voor ieder-een? Ik mediteer al lang niet meer alleen maar voor mezelf. Natuurlijk ben ik (net als jij wellicht) ooit, bijna 25 jaar geleden alweer, begonnen vanuit onrust, gekte in mijn hoofd, het gevoel soms uit elkaar te spatten van gevoel en er geen raad mee weten. Meditatie bleek een broodnodig medicijn voor de stilte en de rust die ik diep van binnen wel meende te voelen, maar die aan de oppervlakte nergens een plek leek te hebben. Wat was het kloppend om te gaan zitten en mezelf toe te staan de gekte te laten voor wat ze was, de drukte te laten ontsnappen als stoom uit een stoompan. Wat was het bevrijdend om écht naar het gevoel te luisteren en het soms liefdevol en dan weer streng toe te spreken.

De effecten waardoor ik steeds dichter bij een harmonieus zelf kon komen. 

* Mijn lichaam werd er totaal onverwacht steeds energieker van, alsof ik een bron aanboorde die maar bleef stromen.
* Mijn hersenen werkten steeds helderder, ik onderkende mijn eigen neuroses sneller en kon er ook steeds beter naar handelen.
* De emoties en gevoelens die ik ervoer namen in heftigheid af, ik kon ze beter plaatsen en reguleren en zelfs in mijn voordeel gaan gebruiken.

Kortom:

Door met regelmaat te mediteren; te gaan zitten en zijn, ontstond een levendige verbinding met een diepere grond in mezelf. Anderen zouden dat wellicht groeiend bewustzijn noemen, maar voor mij voelt het ook vooral aan als grond onder mijn voeten. Ik kreeg meer stevigheid in mijn keuzes, vertrouwen in mijn eigen intenties, wakkerheid in wie ik wil zijn.

Dankzij deze toegenomen innerlijke rust ontstond er steeds meer ruimte voor anderen. Juist omdat ik niet samen hoefde te zijn om het goed te hebben (ik heb het prima met mezelf!) ontstond zoveel ruimte voor anderen en ook voor de liefde in mijn hart. Juist omdat de omstandigheden die ik creëerde steeds beter werden voor mezelf (er ontbreekt eigenlijk niets in mijn leven) kan ik met oprechtheid ervaren dat er zoveel potentie is.

Er is zoveel meer dan mijn eigen leven! Door al dat ‘zitten, luisteren en ervaren’ is er een vuur gaan branden, dat niet meer uitgaat; een liefde die verder reikt dan mijn eigen huis, haard en gezin. Ik krijg de keuze om mijn tijd, liefde en energie weloverwogen aan anderen en onze prachtige Aarde te geven. En ik heb besloten dat ik dat veel meer ga doen!

Wat ik ga ‘doen’ ?

Silent Revolution
You can change your inner and outer experience by envisioning a future that belongs to you. 

Silent Revolution wil een platform zijn, en biedt vrij toegankelijke meditaties gericht op het creëren van een gedeelde hemel op aarde. Iedereen kan meedoen, vanuit je eigen stoel of wandeling in het bos. Ik zal in het begin zelf veel meditaties leiden, maar het is de bedoeling dat juist ook anderen dit gaan doen, omdat de hemel op aarde er voor en door iedereen is.

 Silent Revolution

Change the world with a simple meditation.

Ik ben ervan overtuigd, dat je vanuit je eigen stoel een positieve omwenteling kunt creëren, door je aandacht in relatieve vrijheid te richten op de verandering die je graag wenst te zien in jouzelf én je omgeving. Ik denk dat een belangrijke verandering die we nu in de wereld nodig hebben, een verandering is die van binnenuit komt. Vanuit deze innerlijke ont-wikkeling ontstaat ook de fysieke kracht om andere keuzes te maken, om je stem te laten horen en in actie te komen voor je leefomgeving.

Silent Revolution
Embody a meaningful joy for all living

In deze essentiële thema’s worden meditaties aangeboden:

  • Welzijn, gezondheid en zinleving
  • Relaties (privé, werk en maatschappelijk)
  • Leefomgeving
  • Energie-en economietransitie
  • Ecocyclische productie
  • Gemeenschapszin, vrede en veiligheid
  • Creativiteit en vrijheid

Door concrete meditaties te houden die gericht zijn op concrete veranderingen in de wereld waarin jij en ik leven, hoop ik met Silent Revolution een steen in de wereldomvattende waterkringloop te werpen die tot ver buiten mijn bewustzijn rimpelingen oproept.

Wil jij ook mee mediteren? Of zelf een steentje bijdragen? Jouw bijdrage is zeer welkom, lees verder hoe…

Dit is mijn plan:

  • Iedere week een nieuwe meditatie online zetten op you tube én in een besloten online community platform (dat de naam ZINSTITUTE zal dragen).
  • De meditaties zijn iedere week in ZINTRE waar een aantal mensen live mee kunnen doen en waar de meditatie ook wordt opgenomen op video.
  • Ik kies er bewust voor om ook online een community te creëren zodat er een virtuele, doch fijne plek ontstaat waar mensen elkaar kunnen ontmoeten en tips en ideeën kunnen uitwisselen.
  • Hier kun je je ook aanmelden om zelf een keer een meditatie op te nemen.

Kan ik dat alleen? Nee, dat kan ik niet. En eerlijk gezegd hoef en wil ik dat ook niet meer. Silent Revolution is voor de gemeenschap… dan kan het ook met behulp van de gemeenschap gecreëerd worden! Er zijn al mensen die meedoen, en ook jij kunt dit nieuwe initiatief ondersteunen! Heel graag zelfs.

  • Het community platform wat ik voor ogen heb, kost 85 euro in de maand, het werkt als een soort virtuele ruimte-huur. Het zou enorm helpen als een aantal mensen willen bijspringen met een gift /ruil, zodat we aan de slag kunnen. We willen het liefst het platform (gratis) toegankelijk houden.
  • We willen graag iedere week een video online zetten, maar zijn zelf niet erg handig met video’s maken. Misschien wil iemand ons hierbij ondersteunen.
  • We zouden het heel gaaf vinden om een introductie filmpje te hebben waarin we uitleggen wat we van plan zijn, zodat mensen weten waarom en hoe ze mee kunnen doen.
  • Als we eenmaal online zijn, is het natuurlijk gaaf als meer mensen ervan afweten en gaan meedoen. Wie weet wil je meedenken met PR of ken je iemand die mooie banners voor ons ontwerpen?
  • We willen meditaties houden die praktisch zijn en ergens over gaan, we nemen bestaande projecten graag als uitgangspunt: eetbare stadstuinen, verbindende communicatie, luisterend ouderschap, auto’s op waterstof, volledig cyclische kledingproductie. Je kunt ons helpen door gave projecten/ideeën  met ons te delen, zodat wij input krijgen om er een meditatie van te maken.

Ondersteun jij ook dit initiatief?

Doe je mee?

Ik hoop van harte dat Silent Revolution een stil, maar krachtig moment creërt voor een hemel op jouw aarde. Dit initiatief is ontstaan vanuit een persoonlijke liefde voor de aarde, de levende natuur, de mens en bovenal mijn liefdevolle gezin. De aarde die we met zijn allen delen en waar we met zijn allen zorg voor dragen.

Wil jij op jouw manier aan Silent Revolution een steentje bijdragen? Bijv. door mee te mediteren, of door een geldelijke bijdrage of door dat je iemand weet die ons misschien kan helpen met het maken van filmpjes. Of op een manier die wij nog niet voor mogelijk hadden gehouden:-). 

Een bijdrage kan ovv van silent revolution naar

https://bunq.me/zijnvolzin

Je ideeën en input kunnen naar
info@zijnvolzin.nl

Ik wens je een prachtige, zinvolle dag!

Laura Jonker

Er was eens… een eigenwijs verhaal

Er was eens… een eigenwijs verhaal

21 mei 2020 | zinleving

Er was eens een mens die het beste voorhad met zichzelf en haar medemensen. Vol goede moed trok deze mens er dag in dag uit op uit om het leven in haar omgeving een stukje mooier te maken. Dat hoefde niet groots of meeslepend te zijn. De ene keer plantte zij hier een plant, de andere keer deelde zij daar een bosje bloemen uit. Door kleine gebaren zaaide zij meer zin in het leven. Ze deed haar best om zich bezig te houden met die dingen die goed voelden en die goed deden. Eigenlijk was haar leven in het klein best zinvol zoals het was.

 

Totdat op één van haar dagelijkse ommetjes een ander mens voor haar neus bleef staan. Deze mens zag er angstig en gehaast uit. Deze mens leek op zoek te zijn naar iets wat hij, aan zijn uitgeputte en ietwat opgezwollen gezicht te zien, al heel lang niet gevonden had.

 

‘Kan ik u helpen?’ vroeg de zinvolle mens. ‘Nee, jij kunt me niet helpen. Wat ik zoek ligt achter de horizon, voorbij de bergen van afgunst en de zee van misvattingen. Door de woestenij van verwachtingen en het woud van torenhoge eisen moet ik trekken alvorens ik haar vind.’

 

‘Naar wie bent u op zoek dan?’ vroeg de zinvolle mens. De man keek haar met ongeloof aan, was deze mens werkelijk geïnteresseerd in hem of maakte ze contact omdat ze iets van hem wilde? Hij besloot toch te antwoorden. ‘Ik zoek mijn ideale partner, de vrede van voldoening.’

 

‘De vrede van voldoening?’ herhaalde de zinvolle mens? ‘Maar daarvoor hoeft u toch niet zo ver weg te gaan en uzelf bloot te stellen aan al die onzinnige illusies?’

 

De angstige man keek haar met een blik vol argwaan aan. ‘Dus jij denkt dat de vrede van voldoening voor het oprapen ligt? Nou dan heb je het mooi mis, meisje.’ En toen bijna geïrriteerd: ‘Zeg wat ben jij naïef!’

 

De zinvolle mens blikte of bloosde niet op de sneer van de angstige man, want naïef was ze en dat was juist haar kracht. Als een kind keek ze open de wereld in, haar bewustzijn vullend met de goede intenties uit haar hart.

 

‘Ik ken uw levensloop natuurlijk niet, meneer’, zei ze vriendelijk, ‘daarover kan ik dus niet oordelen, maar ik heb de vrede van voldoening toch heus gevonden. Ik vond haar gewoon bij mij in de buurtsuper, toen ik aardappeltjes kocht voor een frisse salade. Ze lonkte naar me vanuit het schap en fluisterde me hoe fijn het was dat ik te eten had.’

 

De man keek de ietwat naïeve doch zinvolle mens aan met ongeloof. ‘Dus jij hoort haar praten vanuit een supermarkt schap?’ ‘Oh ja’ zei ze, ‘ze vertelt me geregeld dat ik dankbaar mag zijn voor wat het leven me schenkt.’ Een besmuikt glimlachje ging over zijn lippen. ‘Tssss. Kinderlijk gedoe hoor.’

 

Onverstoord ging de zinvolle mens verder. ‘Ik zag haar laatst op het dorpsplein van verbinding, toen ik toevallig met een buurvrouw in gesprek raakte. De dag ervoor was ik haar ook tegengekomen in het bos van verlangen, toen ik tussen de bomen liep te mijmeren over waar mijn leven nog naar toe zou gaan. En ik denk dat ik haar ook binnenkort weer tegenkom in het park van ontspanning, waar ik weleens tegen een muurtje uitrust van al mijn werkzaamheden.’

 

‘Werkzaamheden, werkzaamheden.’ riep de man opgedoft uit. ‘En ik moet geloven dat jij werkt? Je ziet er meer uit als een prinsesje dat in leven wordt gehouden door anderen. Je hebt vast een uitkering of een of andere aandoening waardoor jij niet hoeft te werken. Terwijl ik me uitsloof.’ Hij klonk nu werkelijk moe.

 

‘Meneer, ik respecteer natuurlijk uw zoektocht en al uw geploeter, maar ik geloof er niet meer in dat we ons moeten afmatten om onze liefste metgezel in het leven tegen te komen. Zij bevindt zich altijd al onder ons, zo bent u haar voor mij op dit moment!’ Haar ogen straalden terwijl ze de vermoeidheid en angst van het gezicht van de man afkeek. ‘En misschien ben ik haar wel voor u? Ze gaf hem een mysterieuze blik en vervolgde, ‘dank u wel dat u me opnieuw hebt laten zien hoe waardevol mijn leven is.’

 

Zonder aanwijzing draaide de zinvolle mens zich om en vervolgde lichtvoetig haar levenspad. Ze liet de man simpelweg staan. Op het kruispunt van de keuze. Een glimlach borrelde omhoog uit haar eigenwijze hart, ze was vol vertrouwen dat deze man, mocht hij nu niet kiezen, later opnieuw een kans kreeg. Ze wist dat een ont-moeting vol waarheid zich altijd opnieuw aandiende en dat ieder mens altijd opnieuw een keuze kon maken.

 

Ze stak haar neus in een bloemenstruik langs de weg en dacht, ‘mmm lekker, en waar heb ik nu zin in?’

 

Laura Jonker

Waarom ik dit deel? Ik ben hier op aarde om mensen bij hun zin te brengen. Simpel en eenvoudig leven. Van moeten naar zin.

3 juni start een nieuwe cursus, mail gerust info@zijnvolzin.nl of pb me.