De zin van in de put zitten

De zin van in de put zitten

“Ik zit in een gat”. Zijn woorden vielen als een granieten blok voor me neer. Ik zag een zwarte diepte voor me, met gladde wanden en allerlei herinneringen kwamen boven. Aan mensen die al eens bij me waren geweest en die ook in een gat hadden gezeten. Of aan de rand hadden gestaan van een innerlijke afgrond. Een diep medemenselijk gevoel kwam op. Want hoewel ik me inmiddels met vertrouwenwekkende regelmaat uit de donkere dieptes van mijn ziel weet te houden, zijn er genoeg momenten geweest dat deze dieptes er wel waren. Dat ik in mijn eigen waanzin verbleef en tijdelijk niet meer wist wat ik kon doen, of kon laten om weer wat licht te voelen. 

“Tijdelijk in de put zitten helpt je weer verbinding te maken met nieuwe mogelijkheid in je leven.” Foto door Dmitry Schemelev

In de put zitten, er geen gat meer in zien. Voelen dat het leven een wending neemt waarin jij je kunt verliezen. Of dat je niet meer weet wie je bent, waar je voor staat of dat je jezelf afvraagt wat je hier op aarde eigenlijk wilt doen. Het zijn dit soort existentiële openingen in je leven die je de mogelijkheid geven om ergens doorheen te kruipen en net als een rups uit haar cocon te kruipen. Waarom? Omdat we ons altijd ruimer, vrijer, lichter gaan voelen als we eenmaal door de donkere gangen van ons innerlijk durven te bewegen, op weg naar een uitgang. 

Hoe vaak ik me niet heb ‘opgesloten’ op mijn kamer om weer verbinding te kunnen krijgen met dat wat voor mij zo wezenlijk was. Hoe vaak ik niet (uit wanhoop) de natuur invluchtte om weer het diepe respect te kunnen voelen, voor mijn eigen leven en voor al het leven om mij heen. Want dankzij mijn aangeboren gevoeligheid en enthousiasme kon ik deze verbinding in contact met de buitenwereld makkelijk verliezen. En als dat gebeurde, voelde ik me na een tijdje zo ‘verloren’. Wat weer als gevolg had dat er een spervuur van vragen en innerlijk conflict op me af kwam. 

“Hoe vaak ik niet (uit wanhoop) de natuur invluchtte om weer het diepe respect te kunnen voelen, voor mijn eigen leven en voor al het leven om mij heen.” Foto door Dustin Scarpitti

Het is altijd goed om naar jezelf te blijven luisteren, je angsten, irritaties, je hoop en wanhoop serieus te nemen. Door respect te houden voor wie je bent en wat jou beweegt, kun je uiteindelijk afscheid nemen van je eigen waanzin. En kun je beginnen met werkelijk voor jezelf te zorgen. Ik bleef, ook als ik in een put terecht gekomen was, oprecht luisteren wat mijn geest aan hersenspinsels voorschotelde. Dat was niet altijd makkelijk, want juist in een put hoor je jezelf de vreselijkste dingen denken en voelen. Toch was het essentieel dat ik respect bleef houden voor mijn innerlijke verlangens om zin te geven aan mijn eigen bestaan en dat van anderen. Want wat ik ervoer ‘in de put’ was de wanhoop, het verdriet en onvermogen over deze zielsverlangens. In de put ervoer ik de pijn en het gemis van m’n ziel die iets probeerde te realiseren (wat nog niet lukte).

Door open te staan voor je eigen zielenpijn krijg je weer toegang tot een stroom energie die je wereld kan veranderen! En die heb je nodig als je uit de put wil komen. Je hebt je eigen oerenergie nodig als je stappen wilt zetten om uit een voor jou beperkende situatie te komen. Het is zeker niet de bedoeling dat je alleen maar in je eigen cocon blijft zitten. In de cocon, of de put kun je contact leggen met je ZIN, dat wat je het liefst als onderstroom in je dagelijkse leven hebt. En het fijne is natuurlijk als je dan op een gegeven moment weer uit je cocon komt en je zin gaat leven! Of zoals een vlinder door je eigen leven gaat fladderen. 

“Ben je klaar om uit je cocon te kruipen en de wereld tegemoet te treden vol zin?” Foto door Ray Hennessy.

Ben jij toe aan het werkelijk contact maken van wat er in jou leeft en wil je daarmee ook meer in de wereld zijn? Verlang jij ook om een leven te leven waarin plek is voor plezier en betekenis? Waarin je VOL ZIN kunt ZIJN?! 

Denk er dan eens serieus over na om mee te doen met ofwel de halfjaartraining of met een persoonlijk traject. Ik heb na zeven jaar voltijds ZIJN VOL ZIN een flinke bagage om jou op weg te helpen naar meer ZIN in je LEVEN.

Meer info over ZIJN VOL ZIN en onze ZINVOLLE en LIEFDEVOLLE ZELFZORG ? Die vind je hier!!!

Bij ZIJN VOL ZIN vindt je in **meditatie cursussen **natuurretraites **zelfzorg ontwikkeltrajecten praktische antwoorden op vragen als Hoe kom ik uit de put
Hoe kan ik ontspannen
Hoe vind in innerlijke rust
Hoe volg ik mijn innerlijke kompas
Hoe vind ik zin in mijn leven
Hoe geef ik meer zin aan mijn leven
Hoe kan ik kwetsbaar zijn
Hoe kom ik weer tot mezelf
Hoe kan ik mezelf motiveren?
Hoe blijf ik meer in contact met mezelf?
Hoe kan ik liefdevol met mezelf omgaan?
Hoe kan ik mezelf accepteren
Hoe kan ik liefdevol met mezelf omgaan
Hoe vind ik meer rust en ruimte
Hoe ben ik minder gestresst
Hoe kan ik tevreden zijn met mezelf
Hoe kan ik tot rust komen
Hoe kan ik beter luisteren naar mijn gevoel
Hoe kan ik beter luisteren naar mijn lichaam
Hoe kom ik uit mijn hoofd
Hoe vind ik meer innerlijke rust
Hoe blijf ik meer in contact met mijzelf
Hoe laat ik me minder afleiden
Hoe houd ik focus
Hoe kan ik beter luisteren naar mezelf?
Hoe kan ik iets bijdragen aan de wereld?
Hoe waardeer ik mezelf?
Hoe kan ik positief denken?
Kan kwetsbaarheid een kracht zijn?
Hoe weet ik wat ik wil?
Hoe kan ik mijn emoties transformeren?
Ik wil beter weten wat ik wil
Hoe helpt niksen me
Hoe kan ik het leven vieren
Hoe kan ik meer gronden

Kun je de zin van je leven in één zin vangen?

Kun je de zin van je leven in één zin vangen?

Karlijn (49) loopt vast in haar werk. Ze combineert veel te regelmatig activiteiten van het werk met haar privé-leven, zelfs in het weekend. Ze heeft zo’n ingebouwde drive om haar werk goed te doen, dat het eigenlijk nooit af is, of goed genoeg. Het liefst zou ze dag en nacht dienstverlenend bezig zijn en de hele wereld redden. Ze vertelt zichzelf dat ze reëel moet zijn, maar ja, dat verlangen zit er wel. Ze heeft een modus gevonden om haar diep verankerde wens om goed te zijn voor de wereld, kwijt te kunnen in haar werk. In haar werk heeft ze haar draai gevonden, ze wordt gerespecteerd, verzet bergen met werk en kan er [als ik haar ernaar vraag] beamen dat ze zinvol bezig is. Omdat ze toch wel veel van zichzelf eist, komt ze emotioneel in de knel.

Ze vraagt zichzelf af “Wil ik teveel?” “Stel ik niet de juiste grenzen?” “Waardeer ik mezelf wel genoeg?” Heel accurate vragen. Wat echter nog dieper ligt is de vraag: weet ik eigenlijk wel wat ik hier komt doen? Na de grootste emotionele disbalansen en onzekerheden aangepakt te hebben, komen we na 6 sessies zelfzorg bij de Grote Vraag.

Wat is de ZIN van je leven? Waarom ben jij hier op aarde?

Karlijn tijdens de vind-je-zin-sessie: “Ik kijk er echt naar uit om die vraag beantwoord te krijgen, maar ik denk dat ik te sceptisch ben om het te geloven.” Ze haalt me de woorden uit de mond. Veel mensen zijn sceptisch als het gaat om de ZIN van hun eigen bestaan. Ze zien wel dat anderen zin toevoegen of een zin hebben, voor zichzelf geldt meer “Ik weet echt niet wat ik hier kom doen” of  “Ik doe maar wat.” “Al sla je me dood, daar kan ik toch geen antwoord op geven.”

In mijn coachingspraktijk blijkt echter dat er wel steeds antwoord te vinden is op die vraag.

Door met veel mensen erover te praten heb ik zelfs een tactiek gevonden die werkt, en die blokkades die je ZIN inperken aanpakt. Ja, het kan natuurlijk alleen als je er zin in hebt om je ZIN te vinden. Hoe is dat voor jou? Kijk je ernaar uit om te weten wat de dieperliggende drive is onder je bestaan? Lijkt het je wel fijn om woorden te geven aan die belangrijke boodschap in je leven? Voel je er wat voor om met een eigen geschreven mantra richting en focus te geven aan je leven?

Ik vertel je graag over de vind-je-zin-sessie met Karlijn.

We lopen het bos is en ik laat haar zichzelf een eerste idee geven van wat ze hier komt doen op aarde. De eerste twijfels komen er uit, maar ook de eerste vurige pleidooien voor wat ze werkelijk belangrijk vindt. We lopen net zolang totdat er een beeld ontstaat. Ik ondersteun met verhelderen, omdenken, stimuleren om woorden te vinden voor de diepere verlangens die ieder mens in zich heeft.  Dan wordt het tijd om te proeven hoe het is om het beeld te gieten in een mal, een zin die alles wat ze verteld heeft in zich draagt. Bij Karlijn merk ik dat een aantal fases nodig zijn. We zoeken een bankje uit, en ze trekt een zelfreflectie-kaart wat er nu nodig is. Vertrouwen. In de roos voor haar sceptische geest.

Ik bevestig, “probeer het nu maar gewoon. We maken samen een zin en dan ga jij daar een minuut of wat mee zitten en je laat hem rollen over je tong, proeven hoe het klinkt en wat het met je doet.”

De eerste proef: Ik ben hier om mensen te ondersteunen om van waarde te zijn. “Te weinig samen en te saai”, conludeert ze.

De tweede proef: Ik ben hier om mensen te helpen zich van waarde te voelen. “Te veel bedacht vanuit mijn hoofd en er zit geen flow in.”

De derde proef: Ik ben hier om mensen tot bloei te laten komen”. “Ik mis nog wat inspiratie, maar hier word ik wel heel blij van.”

De vierde proef: Ik ben hier om mensen tot bloei te laten komen en te bouwen aan een duurzame en rechtvaardige samenleving. “Wat als ik het eens omdraai?”

De vijfde proef: Ik ben hier om te bouwen aan een duurzame en rechtvaardige wereld en laat mensen tot bloei komen. “Zijn het twee aparte zaken?”

De zesde proef: Ik ben hier om te bouwen aan een duurzame en rechtvaardige wereld zodat mensen tot bloei komen. “Ja dat is hem!”

Ze heeft iets wat past. Het klopt. Ze voelt het gewoon dat het klopt. Het sceptische maakt plaats voor een besef dat ze zichzelf wel degelijk kan terugvinden in deze woorden. We staan op en wandelen terug. Al teruglopend bespreken we hoe het werkt in de praktijk, hoe je je ZIN kan toepassen in je dagelijkse leven. En dan valt het allerlaatste kwartje en de zevende uiteindelijke ZIN vormt zich:

“Ik ben hier om te bouwen aan een duurzame en rechtvaardige wereld zodat ik en de mensen met wie ik leef en werk tot bloei komen.”

Iedere keer weer ben ik trots, blij, verbaasd, dankbaar en ontroerd dat mensen woorden vinden voor hun diepe zielsmissie. Het is zo’n geschenk waarmee je je leven verrijkt. En daarmee dat van anderen en de wereld als geheel. Het mooie is, iedere ZIN is goed. Zie deze andere voorbeelden uit vind-je-zin-sessies.

“Ik ben hier om mezelf te ontwikkelen.”

“Ik ben hier om anderen vertrouwen te schenken.”

“Ik ben hier om het wonder speels en liefdevol te beleven en vertalen.”

“Ik ben hier om te stralen en anderen te inspireren.”

“Ik ben hier om mijn hart en dat van anderen te helen.”

Wil je meer weten of zelf ervaren? Boek gerust een proefsessie of ga mee wandelen!

Pijn acceptatie tijdens de ZIN challenge

Dag 9 is ronduit heerlijk. Bijzondere en onverwachte ontmoetingen liggen iedere dag in verschiet. Deze keer met twee dieren. Wat een goede keuze om 30 dagen in het bos te verblijven en te doen waar mijn ZIN me heenvoert. Boompje hier, stroompje daar. Even kijken naar een ontluikend blad, ruikend aan onverwachte bloesemregen. En dan het meertje waar ik iedere dag ga zitten en steeds langer stilval.

Allerlei mensen passeren langs de oever, maar mijn ogen blijven gesloten. Van binnen zie ik de honden die ze met zich meevoeren. Bij één stel gaan mijn ogen toch open. Een kleine wat angstige hond en een grotere op een wolf lijkende hond. De baas kijkt mij aan en blijft maar groeten, alsof hij steeds weer opnieuw kennis met me maakt. De grote hond wordt aangemoedigd het water in te springen, maar verder dan vrolijk pootje baden wordt het wat hem betreft niet. Dan neemt hij een spurt en rent met bokkensprongen recht op mij af. Vlak voor me blijft hij staan, ruikt aan m’n tas en kijkt me een paar tellen indringend aan. Z’n klaarheldere blauwe ogen kijken verwonderd en dwars door me heen. Hij laat iets van speelse wildheid bij me achter op mijn netvlies. Dan springt hij weer net zo abrupt op en vertrekt terug naar z’n baas.

Daarna besluit ik van Wond naar Wijsheid te doen. Een oefening die ik sinds een paar maanden toepas als ik pijn ervaar. Ik concentreer op de pijn die ik gisteren ervoer omdat ik mijn overleden zus miste, en laat deze sensatie toe in de rest van m’n lichaam. Als het moment daar is om een helper te vragen mij te assisteren in het transformatie proces, open ik m’n ogen en zie een lange snoek traag aan me voorbij zwemmen op een meter van me vandaan in het meertje.
Zijn linkeroog blijkt me aankijken alsof hij me wenkt. Ik passeer m’n eerste verbazing en ga verder met de oefening met hulp van de snoek. Onder water laat de vis me zien dat we nog steeds in alle tijden en in alle levensvormen aanwezig zijn. Dat het zinvol is om zo aan het water te zitten en ons op te laten nemen in die “oude stromen kennis” van hoe de dingen al eeuwen gaan. Hoe ‘wazig’ dit voor sommige mensen misschien klinkt, maar juist dat houdt ons met beide benen op de grond. Het verbindt ons met wijsheid die ons toebehoort, maar die niet ontvangen kan worden tijdens het-tussen-vier-muren-leven.

Na de oefening, delen we symbolen uit, van wederzijdse erkenning. Mijn symbool voor de pijn die ik ervoer aan de snoek: een sleutel, van m’n hart. Ik krijg van de snoek een televisiescherm, zodat ik blijf onthouden, dat alles wat aan mij verschijnt, mijn eigen projectie is. Het zet me opnieuw aan om te geloven in mijn eigen zender en de programma’s die ik erop uitzend, want die zijn over het algemeen vrolijk, informatief, avontuurlijk en uiteraard voor mijzelf zeer toegankelijk!

Ps. Als ik de volgende dag weer bij het meertje aankom, ligt de snoek roerloos te wachten bij de plek
waar ik dagelijks mediteer.

Hoe een boek je diepgaand kan ZINspireren

Voordat ik zwanger was van mijn eerste zoon (bijna 15 jaar terug) lag ik eens een zondagmiddag uit te puffen in een warm dampend bad; zoals altijd hongerig naar kennis had ik een boek meegenomen, Shambhala, the sacred path of the Warrior, van Chogyam Trungpa. Op de voorkant een grote gele zon en vier mythische dieren. Het was een prachtig, maar stevig-te-verteren boek. Het greep me, omdat de schrijver na jarenlang boeddhistische leer verspreiden, nu een werelds boek schreef over hoe een strijder te zijn in deze tijd, een strijder die zijn hartewens realiseert, een verlichte maatschappij.

Ik ben zo’n strijder voor een verlichte maatschappij en wilde de wijsheid uit het boek dan ook echt begrijpen. Het heeft 10 jaar geduurd om het hoofdstuk voor hoofdstuk te lezen. Het belangrijkste inzicht voor mij was: iedere strijder heeft een gewond, kwetsbaar hart waarin hij “het licht” kan laten opkomen. De zon laten ondergaan is makkelijk, maar de zon, het licht in je leven op laten komen, dat vergt doorzettingsvermogen en durf.

Toen ik zocht naar een nieuwe plek om mijn meditatielessen te kunnen geven, kwam ik terecht in wat nu ZINTRE heet. Het was ruim, licht, open en ik had er meteen een vrij gevoel. Ik zei ja tegen een stevige huur, een heleboel studenten die ook gebruik maken van het pand en buren die ik nog nooit gezien had. Het was een gedurfde en zeer liefdevolle stap.

Toen ik samen met een vriendin ruim 2 jaar geleden de zon schilderde in ZINTRE, was het boek inmiddels weggezakt. Maar de betekenis van de Grote Opkomende Zon blijkbaar niet, want daar verscheen zij krachtig op de muur. Grappig was dat een paar maanden later de schrijver van het boek aan me ‘verscheen’ in een meditatie in ZINTRE en ik de verbinding met het strijden voor een verlichte maatschappij kon herstellen.

Met de ZINTRE-ZON hoop ik jouw eigen innerlijke zon aan te wakkeren. Als het aan mij ligt, is ZINTRE een plek waar je terecht kunt om je eigen hart en daarmee de wereld om je heen lichter te maken. Ik ben inmiddels geland en geworteld op deze plek, van hieruit lever ik mijn bijdrage aan een verlichte samenleving. Ik ben dan ook heel blij dat de tijd rijp is dat meer trainers hun licht ZINTRE inbrengen en we samen gaan stralen!

zaterdag 2 februari 10:30-16.30 houden wij gezamenlijk een eerste OPEN DAG!

We  hebben een prachtig, krachtig en uiteraard verlichtend programma in elkaar gedraaid. Helemaal gratis en voor niets, net zoals de ZON!!! Alleen voor de lunch vragen we je een bijdrage.

10:30 feestelijke opening. ontvangst met taart
11.00 ZIN in luisteren naar je intuïtie (Saskia Zwijnenburg)
12.00 ZIN in omzetten van je wonden in wijsheid (Laura Jonker)

13.00 ZIN in ‘n lekkere lunch met live muziek en jam

14.00 ZIN in de magie van je lichaam (Dinne Brinkman)
15.00 ZIN in je gevoel leren kennen, leuk als je een maatje meeneemt (Laura Jonker en Joost Roks)
16.00 ZIN in dansen! met een superfijne, opwekkende playlist! tot zolang we er zin in hebben

ZIN OM JE DAN TE ONTMOETEN! Nodig vooral ook vrienden / kennissen uit. Als het aan ons ligt, ga je naar huis met de ZON in je hart.
Laura

een wens voor jou

een wens voor jou

 klik hier voor een kort filmpje van mij voor jou

Ik wens je een jaar vol verbinding, met jezelf, je diepere drijfveren en de mensen om je heen. Een jaar waarin je jezelf vrijelijk kunt uiten, in je gedachten en gevoelens. Een jaar waarin je je verlangens erkent en ze langs een liefdevolle lat legt opdat ze werkelijkheid kunnen worden in je daden. Een jaar waarin keuzes maken je plezier schenkt omdat ze je de kans geven om werkelijk ergens voor te gaan. Een jaar waarin je wonden omgezet worden in wijsheid.

Denk je nu ; dat kan nooit! Dan wens ik je ook nog een jaar zonder schuldgevoelens, schaamte en gevoelens van onvolkomenheid. Kortom ik wens je een jaar waarin jij jezelf bent, blijft en altijd zult zijn, want jij bent precies goed zoals je bent!

Heb jij goede zin in dit jaar?  Laat jij je ZIN leidend zijn in de dingen die je doet. Je weet het toch, je hoeft niemand zin te geven, je hoeft het niemand naar de zin te maken, je mag volledig jouw ZIN volgen en uitvoeren. Want dat is toch waarvoor jij geboren bent? Je ZIN leidend laten zijn, heeft effect! Als een heuse richting aanwijzer houdt deze ZIN het overzicht in een toch wel druk en regelmatig onoverzichtelijk bestaan. Want wat kan er veel op een dag gebeuren en aan nieuws je wereld binnen’dringen’. Jouw ZIN wijst je erop wat je kan ‘doen’ in deze relatieve chaos die je bij tijd en wijle omringt. Een chaos die ook nog eens voelbaar is als emoties en verstorende gedachten over jezelf en anderen. Je ZIN helpt je te herijken in het antwoord op de vraag: “wat ga ik nu doen?” Nou dat begint bij heel heel simpel… waar heb je zin in?  Denk je nu: Is het echt zo simpel? Dan zeg ik. Ja!

Wil jij dit jaar een verschil maken voor jezelf? Geef jezelf ZIN cadeau, als een abonnement op ZIN. Nee, niet dat tijdschrift. Maar jouw enige echte eigen ZIN. Vertel me… waar heb jij ZIN in? Ik vertel je waar ik ZIN in heb. Iets dat ik ook nooit voor mogelijk had gehouden…. mediteren.

Ja, heus, Ik heb inmiddels echt ZIN in mediteren. Omdat me steeds meer duidelijk wordt hoe waardevol het is om stilte en de krachtige verbinding die daarin ervaarbaar is toe te laten. Ik krijg de vetste adviezen, de krachtigste inzichten, de meest liefdevolle gevoelens dankzij meditatie.

Ik ga er dit jaar dan ook echt voor om de meditatie lessen meer op de kaart te zetten. En ik zou het super vinden als jij met me meedoet!