Betekenisvol leven, hoe doe je dat?

Betekenisvol leven, hoe doe je dat?

Kan ik iets voor u betekenen?

In zijn prachtige boek Intimiteit vertelt de Belgische psychiater Paul Verhaeghe over hoe hij geraakt werd toen hij in Nederland deze vraag voorgelegd kreeg. “Kan ik iets voor u betekenen?” Het blijkt een kenmerkende Nederlandse uitdrukking te zijn, maar het verlangen naar betekenisvol leven is universeel. De vraag werd hem gesteld bij de incheckbalie van een hotel, hij begreep heel goed dat er bedoeld werd of alles naar wens was, maar toch viel hem de dieperliggende laag op.

We willen van betekenis zijn voor anderen, want dát maakt gelukkig. Verhaeghe zegt het zelfs zo: “Gelukkig zijn, dat is iets betekenen voor een ander.”

Hier lees je verder over waarom het zo belangrijk is om de dingen te doen die aansluiten bij je zin omdat je je daarmee meer van betekenis voelt. En wanneer je je van betekenis voelt, ontstaat geluk. Betekenisvol leven geeft vervulling.

Ik vertel mensen wel eens dat ik sinds ik begonnen ben met ZIJN VOL ZIN (in 2014) ik alleen nog dingen doe die aansluiten bij mijn zin. Ik weet dat dit makkelijk verkeerd begrepen kan worden. Alsof ik alleen maar doe waar ik zin in heb en er geen vervelende karweitjes meer op te knappen zijn. Natuurlijk kunnen we niet alléén maar doen waar we zin in hebben. Zo zit het leven toch echt niet in elkaar. Als we een klein kind altijd maar de zin geven, dan ontwikkelt het waarschijnlijk een verstoorde relatie met de realiteit.

De realiteit presenteert ons niet precies waar wij nu net zin in hebben. Vaak genoeg presenteert het leven ons situaties waar we geen zin in hebben, of situaties die ronduit zinloos zijn, zoals misbruik, onrecht, onveiligheid. Situaties waarin onze zin het nakijken heeft en we vooral aan het overleven zijn. Met alle gevolgen van dien: weinig (zelf)vertrouwen, anderen voortdurend proberen te pleasen, angst diep onder je huid, te hoge stressniveaus ervaren, pieken en flinke dalen, niet bij je gevoel kunnen komen, niet (meer) weten wat je wil.

Het leven kan zo uitdagend zijn, waardoor we uit verbinding raken en niet helemaal degene zijn van wie we diep van binnen weten dat we diegene zijn.

Juist dan is het van levensbelang dat er toch af en toe momenten zijn van zingeving, van “dingen doen die aansluiten bij mijn zin.” Want zoals Verhaeghe de diepere laag hoorde in de vraag in de hotellobby, kun je ook de diepere laag horen in het typisch menselijke verlangen om dingen te doen die aansluiten bij je zin. Want door dingen te doen die aansluiten bij je zin, laden we op, krijgen we weer kleur in ons gezicht, voeden we de energie in ons hart. Maar het allerbelangrijkste is: Door dingen te doen die aansluiten bij onze zin kunnen we van betekenis zijn. 

Door aandacht, tijd en ruimte vrij te maken voor de voor jou zinvolle dingen, ervaar je dat je leven van betekenis is: ten eerste voor jezelf omdat je voor jezelf zorgt, je zegt op een indirecte manier JA tegen jezelf. Dat is belangrijk omdat niemand anders dan jijzelf dat zo geloofwaardig kunt zeggen.

Ten tweede omdat je je zin kunt doorgeven aan anderen, en daardoor ervaart dat je leven ertoe doet voor anderen. Anderen merken het altijd als jij iets doet wat goed is voor jou. Dat kan hen ook positief zinspireren. En dat geeft jou weer een goed gevoel.

Ten derde omdat het de natuurlijke neiging is van de mens om vervulling te vinden in het met elkaar samenleven op de aarde. Vandaar dat zoveel mensen het moeilijk hadden tijdens de lockdown, omdat het niet meer vanzelf sprekend was om dingen te doen waar je zin in had en waarmee je iets voor elkaar kon betekenen. De mens verlangt naar dingen doen die werkelijk betekenis geven aan het grote geheel, dát zijn voor ons zinvolle dingen.

Vind je het moeilijk omdat je denkt: ik kan het niet? lees dan hier over hoe je uit de ik-kan-het-niet-impasse komt.

Als we meer dingen doen die aansluiten op onze zin, dan ontstaat de volgende situatie die filosoof en psycholoog Esfahani Smith zo mooi uitdrukt en wat perfect beschrijft wat er gebeurt als je je meer je ZIN gaat leven:
“Als je je leven van betekenis acht, blijf je deze betekenis ook voelen, als je dingen moet doen die je niet gelukkig maken.”

Betekenisvol leven betekent dus niet dat ik alleen maar dingen doe die ik denk leuk te vinden. Natuurlijk doe ik net als iedereen klusjes die ik niet perse alleen maar leuk vindt, maar zij vervullen me ook, omdat ik de betekenis van mijn leven hoogacht en eer door juist ook die dingen te doen die wel aansluiten bij mijn zin.

Wil je jezelf ook van meer betekenis voelen? Verlang jij ook naar iets in je leven, wat zinvol voelt? Dat kan vanalles zijn bijv. rust, balans, minder  met je telefoon bezig zijn, controle durven loslaten. Het kan ook zijn dat je minder vaak gefrustreerd wilt voelen, of minder gestresst, of dat je meer aandacht wilt voor de positieve kanten van het leven. Betekenisvol leven is voor jou heel persoonlijk, maar het is hoe dan ook iets waardoor jij voelt dat je meer van jezelf kunt zijn in je leven. 

Heb je een thema dat je graag dieper wil verankeren in je leven? Dan is de 7-weekse cursus meer ZIN in je leven iets voor jou.
Dankzij de zeven stappen doorloop je een logisch en krachtig proces om dat waar jij naar verlangt meer in je dagelijkse werkelijkheid in te vlechten.

Dus zet die stip aan de horizon en ga 7 weken met mij op een prachtige innerlijke reis.

Liefdevolle groet,

Laura Jonker

De zin van in de put zitten

De zin van in de put zitten

“Ik zit in een gat”. Zijn woorden vielen als een granieten blok voor me neer. Ik zag een zwarte diepte voor me, met gladde wanden en allerlei herinneringen kwamen boven. Aan mensen die al eens bij me waren geweest en die ook in een gat hadden gezeten. Of aan de rand hadden gestaan van een innerlijke afgrond. Een diep medemenselijk gevoel kwam op. Want hoewel ik me inmiddels met vertrouwenwekkende regelmaat uit de donkere dieptes van mijn ziel weet te houden, zijn er genoeg momenten geweest dat deze dieptes er wel waren. Dat ik in mijn eigen waanzin verbleef en tijdelijk niet meer wist wat ik kon doen, of kon laten om weer wat licht te voelen. 

“Tijdelijk in de put zitten helpt je weer verbinding te maken met nieuwe mogelijkheid in je leven.” Foto door Dmitry Schemelev

In de put zitten, er geen gat meer in zien. Voelen dat het leven een wending neemt waarin jij je kunt verliezen. Of dat je niet meer weet wie je bent, waar je voor staat of dat je jezelf afvraagt wat je hier op aarde eigenlijk wilt doen. Het zijn dit soort existentiële openingen in je leven die je de mogelijkheid geven om ergens doorheen te kruipen en net als een rups uit haar cocon te kruipen. Waarom? Omdat we ons altijd ruimer, vrijer, lichter gaan voelen als we eenmaal door de donkere gangen van ons innerlijk durven te bewegen, op weg naar een uitgang. 

Hoe vaak ik me niet heb ‘opgesloten’ op mijn kamer om weer verbinding te kunnen krijgen met dat wat voor mij zo wezenlijk was. Hoe vaak ik niet (uit wanhoop) de natuur invluchtte om weer het diepe respect te kunnen voelen, voor mijn eigen leven en voor al het leven om mij heen. Want dankzij mijn aangeboren gevoeligheid en enthousiasme kon ik deze verbinding in contact met de buitenwereld makkelijk verliezen. En als dat gebeurde, voelde ik me na een tijdje zo ‘verloren’. Wat weer als gevolg had dat er een spervuur van vragen en innerlijk conflict op me af kwam. 

“Hoe vaak ik niet (uit wanhoop) de natuur invluchtte om weer het diepe respect te kunnen voelen, voor mijn eigen leven en voor al het leven om mij heen.” Foto door Dustin Scarpitti

Het is altijd goed om naar jezelf te blijven luisteren, je angsten, irritaties, je hoop en wanhoop serieus te nemen. Door respect te houden voor wie je bent en wat jou beweegt, kun je uiteindelijk afscheid nemen van je eigen waanzin. En kun je beginnen met werkelijk voor jezelf te zorgen. Ik bleef, ook als ik in een put terecht gekomen was, oprecht luisteren wat mijn geest aan hersenspinsels voorschotelde. Dat was niet altijd makkelijk, want juist in een put hoor je jezelf de vreselijkste dingen denken en voelen. Toch was het essentieel dat ik respect bleef houden voor mijn innerlijke verlangens om zin te geven aan mijn eigen bestaan en dat van anderen. Want wat ik ervoer ‘in de put’ was de wanhoop, het verdriet en onvermogen over deze zielsverlangens. In de put ervoer ik de pijn en het gemis van m’n ziel die iets probeerde te realiseren (wat nog niet lukte).

Door open te staan voor je eigen zielenpijn krijg je weer toegang tot een stroom energie die je wereld kan veranderen! En die heb je nodig als je uit de put wil komen. Je hebt je eigen oerenergie nodig als je stappen wilt zetten om uit een voor jou beperkende situatie te komen. Het is zeker niet de bedoeling dat je alleen maar in je eigen cocon blijft zitten. In de cocon, of de put kun je contact leggen met je ZIN, dat wat je het liefst als onderstroom in je dagelijkse leven hebt. En het fijne is natuurlijk als je dan op een gegeven moment weer uit je cocon komt en je zin gaat leven! Of zoals een vlinder door je eigen leven gaat fladderen. 

“Ben je klaar om uit je cocon te kruipen en de wereld tegemoet te treden vol zin?” Foto door Ray Hennessy.

Ben jij toe aan het werkelijk contact maken van wat er in jou leeft en wil je daarmee ook meer in de wereld zijn? Verlang jij ook om een leven te leven waarin plek is voor plezier en betekenis? Waarin je VOL ZIN kunt ZIJN?! 

Denk er dan eens serieus over na om mee te doen met ofwel de halfjaartraining of met een persoonlijk traject. Ik heb na zeven jaar voltijds ZIJN VOL ZIN een flinke bagage om jou op weg te helpen naar meer ZIN in je LEVEN.

Meer info over ZIJN VOL ZIN en onze ZINVOLLE en LIEFDEVOLLE ZELFZORG ? Die vind je hier!!!

Bij ZIJN VOL ZIN vindt je in **meditatie cursussen **natuurretraites **zelfzorg ontwikkeltrajecten praktische antwoorden op vragen als Hoe kom ik uit de put
Hoe kan ik ontspannen
Hoe vind in innerlijke rust
Hoe volg ik mijn innerlijke kompas
Hoe vind ik zin in mijn leven
Hoe geef ik meer zin aan mijn leven
Hoe kan ik kwetsbaar zijn
Hoe kom ik weer tot mezelf
Hoe kan ik mezelf motiveren?
Hoe blijf ik meer in contact met mezelf?
Hoe kan ik liefdevol met mezelf omgaan?
Hoe kan ik mezelf accepteren
Hoe kan ik liefdevol met mezelf omgaan
Hoe vind ik meer rust en ruimte
Hoe ben ik minder gestresst
Hoe kan ik tevreden zijn met mezelf
Hoe kan ik tot rust komen
Hoe kan ik beter luisteren naar mijn gevoel
Hoe kan ik beter luisteren naar mijn lichaam
Hoe kom ik uit mijn hoofd
Hoe vind ik meer innerlijke rust
Hoe blijf ik meer in contact met mijzelf
Hoe laat ik me minder afleiden
Hoe houd ik focus
Hoe kan ik beter luisteren naar mezelf?
Hoe kan ik iets bijdragen aan de wereld?
Hoe waardeer ik mezelf?
Hoe kan ik positief denken?
Kan kwetsbaarheid een kracht zijn?
Hoe weet ik wat ik wil?
Hoe kan ik mijn emoties transformeren?
Ik wil beter weten wat ik wil
Hoe helpt niksen me
Hoe kan ik het leven vieren
Hoe kan ik meer gronden

Openhartig zijn vergt moed

Openhartig zijn vergt moed

Een verhaal uit mijn hart. Als je hart niet compleet voelt, of in stukjes, of ingesloten, hoe kun je dan openhartig zijn? Waar haal je de moed vandaan om te luisteren naar je hart, wanneer het aanvoelt als een open wond of verstopt zit onder een dikke deken? Is het mogelijk om de deur naar je hart open te houden en te zijn met dat wat is?

In mijn praktijk zie ik telkens weer voorbeelden van mensen die door het leven (flink) geraakt zijn. Dan gaat vaak genoeg een deurtje dicht. En ja, dat deurtje kan weer open! 

Ja. Dat kan. Uit eigen ervaring ken ik de diepe krochten van het hart. Van haat, tot afgunst, van rouw, van schuld, van negativiteit. Toen mijn enige zus zelf besloot uit haar leven te stappen, was ik een meisje van 22. Tot over mijn oren vrolijk en bleu naïef met een diepe hunkering naar verbinding.  

Het plotseling afgesneden zijn van deze zo belangrijke verbinding scheurde mijn hart in tweeën. In de kloof die daardoor ontstond, konden onvermoed heftige gevoelens als een hete lavastroom mijn dagelijkse activiteiten en interacties verschroeien. Na een afspraak met een vriendin kon ik ineens overvallen worden door diep besef van schuld jegens mijn zus of haat jegens de vriendin. Na een bezoek bij mijn ouders, lag ik soms urenlang als verdoofd op bed, waar gedachten als een storm door mijn hoofd raasden, had het anders gekund, had ik anders gekund? Of ik ging juist veel te hard uit de bocht om toch maar te bewijzen dat ik een normaal jong iemand was. De keren dat ik koppig mijn hoofd in het zand stak om maar mee te kunnen doen met mijn gebroken hart, zorgden ervoor dat ik daarna altijd alsnog met de billen bloot moest, lange huilbuien onder de douche. 

Dus ja, ik weet uit eigen ervaring hoe diep een mensenhart zich verscheurd kan voelen, schijnbaar onreparabel, of te onbekend met heling. Waar begin je met jezelf kunnen omarmen, de pijn een plek geven? Openhartig durven zijn? Het antwoord lijkt te simpel om waar te zijn. 

Hier. Precies op de plek waar je nu bent. Op geen enkele andere plek als daar, waar je dit leest. 

Niet de theorie, of de techniek die je gebruikt is van belang. Niet de persoon die je een oplossing aanreikt, de vorm waarin dat gegoten is. Het is de verbinding met je verlangen naar heling dat telt. Het is de ademhaling die ervoor zorgt dat er ruimte komt tussen de pijn in je hart en de beleving ervan. Het is de aanraking van je eigen lichaam waardoor de moed wakker wordt. Het is het besef dat ieder moment het moment is om wakker te worden en opnieuw te beginnen. Het is de tijd van het NU waardoor ieder beleefd moment een ander moment kan zijn als het vorige. Het is de hopeloosheid die verscholen ligt in de onmogelijkheid dat het ooit beter wordt, waardoor een sprankje zin of hoop gaat gloeien. Het is dankzij de kracht van de hartepijn dat je verlichting ervaart. 

Wil je de barrière doorbreken en openhartig zijn? Pak dan nu een pen en een leeg A4-tje. Zet je pen op het papier, neem tien minuten de tijd, haal een keer diep adem en schrijf dan zonder kijken, repareren of aanpassen je antwoord op deze vraag: Ik heb zin om …

Hoe accepteer ik mezelf? Een simpele meditatie

Een meditatie oefening om verbinding te maken met jezelf.

Laatst kwam er een mevrouw bij me voor een prive sessie meditatie. Ze is bijna 80, heeft vroeger gemediteerd maar krijgt de draad maar niet meer opgepakt sinds de dood van haar partner. En dus zocht ze hulp. Ondanks haar ervaring met stilzitten en haar geest onderzoeken bleek al snel dat ze in haar basis zich niet goed genoeg voelt. Nergens voor. Dat uit zich in negatieve gedachten over zichzelf maar ook over anderen. Zo sterk dat ze zich is gaan afzonderen en het contact met mensen vermijdt uit angst dat ze hen kwetst. We hebben vorige keer samen een meditatie gedaan waarin ze zichzelf denkbeeldig tegenover zich plaatste en vroeg wat ze nodig had. Die behoefte mocht ze helemaal vervullen. Dat lukte en luchtte zichtbaar op.

Dit is de kracht van meditatie en het gaan werken met verbeelding en geest. Alles is mogelijk!

De keer erna kwam ze en liet ik haar liggen en de moeheid toelaten van een geest die zichzelf telkens naar beneden haalt, uit angst. Ik begeleidde haar naar de stille plek in haar lichaam, daar waar iedereen thuis is in zichzelf.

Het lukte haar om zich over te geven en ik zag haar wegzakken in een diepe, wijdse rust. Toen ik haar naderhand vroeg hoe het was geweest zei ze: “ik begin te begrijpen dat het echt zo is dat iedereen geboren is zoals hij of zij is. En dat dat goed is. Dat het de bedoeling is dat ik ben zoals ik ben en dat ik niet verkeerd ben. Ik hoef niets anders van mezelf te maken dan ik ben.” De rust en vrede die uit haar ogen schenen was zo ontroerend mooi. Alsof al die jaren ervoor samenkwamen in dat moment en ze eindelijk mocht ervaren wat haar geest al die tijd al had geweten:

Je bent precies goed zoals je bent!

Hoe helpt coaching op zelfzorg je in je persoonlijke ontwikkeling?

Hoe helpt coaching op zelfzorg je in je persoonlijke ontwikkeling?

Het begin van geluk ligt in de keuze om voor jezelf te zorgen.Op eigen benen staan, luisteren naar wat je wil, met weerstand omgaan, keuzes durven maken, compassie dragen. Het hoort allemaal bij voor jezelf zorgen. Wat je ervoor terugkrijgt is van onschatbare waarde! Immers, je kunt niet om je-zelf heen. Je neemt je-zelf overal mee naar toe. En als je besluit om voor je-zelf te gaan zorgen, dan krijg je daar uiteraard iets voor terug.

Je zult merken dat je eigenlijk heel gezond in elkaar zit, precies zoals jij bedoelt bent, maar dat het wel nodig is, dat je je aan je eigen handleiding houdt en niet teveel die van anderen gebruikt, want dan gaat het op den duur mis. Je herkent in je eigen leven vast wel een voorbeeld, dat je iets doet omdat je denkt of voelt dat een ander dit nodig heeft, van je verwacht, of erop hoopt. En dat je er dan sowieso naast zit, als je je-zelf hierin gepasseerd hebt. En hopelijk ken je ook de onverwacht positieve situaties als je je-zelf wel meeneemt in je keuzes. Een prachtvoorbeeld is van een jonge vrouw die tijdens sessies telkens aankaartte dat ze twijfelde over het huis waar ze woonde, maar ze kon haar huisgenoten toch niet in de steek laten? Toen ze inzag en met mildheid toegaf dat het huis waar ze woonde echt niet paste bij wie zij is, kreeg ze een week na de lastige keuze gemaakt te hebben voor haar-zelf, uit het niets een aanbod voor een ander huis, dat beter aansloot bij haar manier en ZIN in het leven.

Zelfzorg geeft je een handleiding van jezelf, geeft je inzichten wie je bent en maakt liefdevolle verbinding met jezelf en anderen. Dat geeft weer plezier, focus, haalbare doelen, daadkracht en telkens nieuwe energie. Zelfzorg maakt je vrij om te doen waar je werkelijk ZIN in hebt. Je krijgt gevoel voor wie je bent, wat bij je past en hoe je dat realiseert in je leven.

Uit de volgende reactie blijkt wat er eigenlijk nodig is als je voor je-zelf wilt zorgen: “Je geeft de juiste tools om mijzelf te helen, te bevrijden van iets…Je doet geen kunstje. Je laat het echt uit mij komen en ik heb in geen geval het idee dat ik iets moet doen wat jij vindt of zegt. Jij zet al je instrumenten in om mij volledig te laten zijn.” Dat is zelf-zorg.

Als ik om me heen kijk, is de tijd rijp dat wij als mensheid, als geheel, gaan zorgen voor ons-zelf. De potentie om zorgeloos en zinvol te leven kan vervuld worden door velen. We hebben zo ontzettend veel bereikt als het gaat om rijkdom, welzijn en veiligheid. Veruit de meesten in ons land hebben een woonplek, te eten, toegang tot gezondheid en sociale verbindingen.

Is de tijd daarmee rijp voor andere zorgen? Zorgen voor ons-zelf? Is deze zorg egoïstisch of nog meer op het individu en haar identiteit gericht? Wat mij betreft allesbehalve. Want misschien is de grootste verandering die we gaan ervaren als we voor ons-zelf gaan zorgen, het besef dat we niet op onszelf zijn. Nooit. We zijn altijd in verbinding met leven, met levende wezens, mensen, dieren, bomen. Dichtbij of veraf. We voelen of denken vaak dat we uit verbinding zijn, maar we ZIJN nooit uit verbinding.

We staan aan de vooravond van een grote verandering in ons denken. Het doet me denken aan de omwenteling die plaatsvond in de tijd van Galileo en Copernicus, in de late middeleeuwen. Iedereen geloofde dat de aarde het centrum was van het universum. Verguisd werden zij door de toen heersende (religieuze) machthebbers, toen een nieuwe theorie opdook, dat de zon het centrum vormde van ons zonnestelsel (toen universum). Nu, eeuwen later weten we niet anders meer. Er vind in deze eeuw opnieuw een grote omwenteling plaats in het denken over onze werkelijkheid. En uiteraard is niet iedereen meteen enthousiast met de nieuwe zienswijze.

Velen van ons denken nu nog voornamelijk vanuit het materialistische wereldbeeld dat de basis van onze werkelijkheidsbeleving rust op materie, op deeltjes, op concrete massa. Maar uit quantum-mechanische theorien blijkt een ander werkelijkheid te ontstaan. Namelijk dat de basis van onze werkelijkheid rust op ruimte die trilt en energie bevat, deeltjes kunnen op meerdere plaatsen tegelijk zijn en bovendien is er een continue verbinding tussen deeltjes ook over grote afstanden. Jij en ik als waarnemer hebben volgens deze theorien invloed op wat we ervaren als werkelijkheid. Via ons bewust-zijn hebben we toegang tot die werkelijkheid en kunnen de werkelijkheid zelfs beïnvloeden. 

Dan rijst de vraag. Voor wie zorgen we dan als we zorg gaan dragen voor ons zelf? Eeuwenlang heeft het volstaan dat we zorgden voor onszelf als lichaam en denken. Bijna als een machine. Onze geneeskunst heeft zich daarin tot in de puntjes bekwaamd, met chirurgie, psychiatrie, cognitieve gedragstherapie, medicijnontwikkeling. Artsen gaan steeds verder en preciezer de diepte in met diagnoses. Maar in de praktijk begint de zorg voor ons als mens te haperen, het sluit niet meer aan bij wat (jonge) mensen nodig hebben, bij wat deze tijd van bewustzijnsgroei aan mogelijkheden biedt.

Zelf-zorg anno 21e eeuw neemt een vlucht richting bewust-zijn. Als je bewust-bent van je-zelf, dan draag je zorg voor zowel je lichaam, als je denken, als je gevoel (hart), als je ziel, als je energie. Dat is 1 geheel, nooit afgescheiden. Een ingreep in het ene systeem heeft onherroepelijk effect op het andere systeem. En dat geldt ook voor het systeem mensheid als geheel.

Als jij besluit om voor je-zelf te gaan zorgen, heeft jouw omgeving daar onmiddellijk profijt van. Een mooi voorbeeld daarvan is een jongen van 27 die besloten heeft om een jaar lang te zorgen voor zich-zelf, door 2 keer per maand langs te komen. Na drie maanden van mooie gesprekken, energetische sessies, heldere en praktische keuzes maken, zit hij overduidelijk veel beter in zijn vel. Maar merkt zijn omgeving ook de innerlijke veranderingen? “Mijn ouders zijn heel blij, ze zien dat ik goed in mijn vel zit en veel vrolijker ben.”

Een ander voorbeeld is de zwaar overwerkte medewerker die telkens maar werk overnam van de leidinggevende omdat ze dacht dat ze daardoor de werklast van de leidinggevende verminderde en een goede daad deed. De relatie met de leidinggevende was inmiddels verstrikt geraakt in onuitgesproken verwachtingen. Toen ik haar wees op de keerzijde, dat ze met dit gedrag haar leidinggevende de kans ontnam om te groeien en haar eerder vasthield in een patroon waarin de leidinggevende niet toekwam aan haar eigen thema’s, viel een kwartje. Het was haar intentie om de leidinggevende te helpen, maar omdat ze zich-zelf passeerde had het gedrag het tegengestelde effect. Ze besloot om voor zich-zelf te gaan zorgen en het werk te laten liggen bij de leidinggevende. Dit deed ze eerlijk, liefdevol en duidelijk. Doordat zij beter voor zich-zelf ging zorgen, gaf zij haar leidinggevende eindelijk de kans om met haar eigen uitdagingen aan de slag te gaan en reëel te kijken naar de takenlijst. Haar collega’s merkten vrij snel het verschil van haar houding op de werkvloer. 

Dit en andere voorbeelden en mijn eigen ZIN natuurlijk, hebben ervoor gezorgd dat ik ZELFZORG op mijn menukaart heb opgenomen, in eerste instantie gericht op individuen, maar zeker met de intentie om ons als gehele mensheid te ondersteunen om de veranderingen die op ons aller menukaart staat, te kunnen maken. 

Wil jij hier ook mee aan de slag of ken je iemand voor dit wat zou zijn, aarzel niet en neem contact op. Iedere maand houd ik off/online een ZINloopspreekuur. Gratis en voor niets.