Een verhaal uit mijn praktijk. Maakt het uit hoe oud je bent, om te groeien, om jezelf te ontdekken, om ervaringen uit je kindertijd in een nieuw daglicht te zien om te kunnen concluderen dat de ingeslagen weg misschien toe is aan een koerswijziging? Nee het maakt niet uit hoe oud je bent, en je hoeft zeker niet te wachten tot na je pensioen, blijkt uit dit verhaal van Harmen. Harmen (59) was 16 toen vriendjes langskwamen om te vragen of hij mee de stad in ging. Hij zei ja, terwijl zijn hart liever bezig wilde blijven met het bouwen van zijn eerste donkere kamer, een eigen fotostudio. Die hele middag in de stad was hij bij zijn vrienden, en ook weer niet. Hij herhaalde maar in zichzelf dat hij toch liever thuis was gebleven, hij kon zich niet neerleggen bij zijn besluit. Toen Harmen deze week in ZINTRE kwam en deze herinnering kwam bovendrijven uit zijn onderbewuste, werd het kraakhelder: “Dit is wat ik vaker doe. Maar ik zie nu dat het voor geen meter helpt. Als ik ergens voor ga, dan moet ik daar met mijn aandacht zijn. De situatie verlangt mijn aanwezigheid. Waarom zou ik dat dat ook niet doen?”
Waarom Harmen kiest voor zelfzorg en zinleving? “Volgend jaar wordt ik zestig, dus ik heb nog een aantal jaren dat ik werk. De invulling van het werk plus de regelmaat geeft me houvast, daarom denk ik dat het wijs is als ik me nu al voorbereid op wat ik daarna, nadat ik gestopt ben met werken kan betekenen.” Harmen is bij me gekomen, eerlijk gezegd, “omdat ik geen sacherijnige oude brompot wil worden. Ik hoor mijn schoonvader weleens zeuren en klagen, er is niets goed. Dat wil ik dus echt niet.” Aanleg hiervoor; voor ‘geen gat meer zien in het leven’ heeft hij echter wel. Sinds zijn kinderjaren knaagt er iets in hem. “Ik was altijd wel bezig met een vraag als, maar waarom doe ik dit of wat is hier nu de zin van? Ik voel ook zo goed de zinloosheid van alles. Ik wil niet meer dat dat me uitholt.”
We zijn met de zelfzorg bijna drie maanden op weg en het is leuk om te vertellen dat Harmen zeker veranderingen begint op te merken. Zo had hij zijn standaard “nee, daar doe ik niet aan mee” aan de kant durven zetten toen het schoolbestuur, waar hij werkzaam is, hem gevraagd had op het jaarlijkse personeelsfeest een bijdrage te leveren. Zijn eerste en vaak definitieve reactie zou voorheen geweest zijn om te denken dat “niemand daar toch op zit te wachten’? Overtuigd als hij regelmatig lijkt te zijn van de onzin van zijn aanwezigheid. Of “dat kan ik nu wel doen, maar het wordt vast toch niets.” Wat verder niet uitgewerkt wordt in zijn hoofd, wat er dan wel of wat er dan niet een goede uitkomst is. Door de oefeningen die we doen, krijgt hij steeds meer besef dat zijn bijdrages, zijn oneindige stroom grapjes, zijn werkwijzen verschil maken voor zijn leerlingen. Dus toen het schoolbestuur de directe vraag stelde of hij met een band wilde optreden, liet Harmen de vraag rusten om te concluderen dat hij altijd iets zou kunnen proberen. Er werd een band samengesteld, muzieknummers uitgezocht, en een soort quiz opgesteld. Het feest werd knallend ingeleid door zijn bedachte act en een stralende Harmen vertelt dat hij zelfs na zijn act op het feest is gebleven (normaal gesproken vind ik zulke gelegenheden een ramp) en dat er allerlei mensen naar hem toekwamen om te zeggen hoe leuk ze het hadden gevonden en dat het de stemming er goed had ingebracht.
Het maakt niet uit hoe oud je bent, om te groeien, om jezelf te ontdekken, om ervaringen uit je kindertijd in een nieuw daglicht te zien om te kunnen concluderen dat de ingeslagen weg misschien toe is aan een koerswijziging.
Dag 9 is ronduit heerlijk. Bijzondere en onverwachte ontmoetingen liggen iedere dag in verschiet. Deze keer met twee dieren. Wat een goede keuze om 30 dagen in het bos te verblijven en te doen waar mijn ZIN me heenvoert. Boompje hier, stroompje daar. Even kijken naar een ontluikend blad, ruikend aan onverwachte bloesemregen. En dan het meertje waar ik iedere dag ga zitten en steeds langer stilval.
Allerlei mensen passeren langs de oever, maar mijn ogen blijven gesloten. Van binnen zie ik de honden die ze met zich meevoeren. Bij één stel gaan mijn ogen toch open. Een kleine wat angstige hond en een grotere op een wolf lijkende hond. De baas kijkt mij aan en blijft maar groeten, alsof hij steeds weer opnieuw kennis met me maakt. De grote hond wordt aangemoedigd het water in te springen, maar verder dan vrolijk pootje baden wordt het wat hem betreft niet. Dan neemt hij een spurt en rent met bokkensprongen recht op mij af. Vlak voor me blijft hij staan, ruikt aan m’n tas en kijkt me een paar tellen indringend aan. Z’n klaarheldere blauwe ogen kijken verwonderd en dwars door me heen. Hij laat iets van speelse wildheid bij me achter op mijn netvlies. Dan springt hij weer net zo abrupt op en vertrekt terug naar z’n baas.
Daarna besluit ik van Wond naar Wijsheid te doen. Een oefening die ik sinds een paar maanden toepas als ik pijn ervaar. Ik concentreer op de pijn die ik gisteren ervoer omdat ik mijn overleden zus miste, en laat deze sensatie toe in de rest van m’n lichaam. Als het moment daar is om een helper te vragen mij te assisteren in het transformatie proces, open ik m’n ogen en zie een lange snoek traag aan me voorbij zwemmen op een meter van me vandaan in het meertje.
Zijn linkeroog blijkt me aankijken alsof hij me wenkt. Ik passeer m’n eerste verbazing en ga verder met de oefening met hulp van de snoek. Onder water laat de vis me zien dat we nog steeds in alle tijden en in alle levensvormen aanwezig zijn. Dat het zinvol is om zo aan het water te zitten en ons op te laten nemen in die “oude stromen kennis” van hoe de dingen al eeuwen gaan. Hoe ‘wazig’ dit voor sommige mensen misschien klinkt, maar juist dat houdt ons met beide benen op de grond. Het verbindt ons met wijsheid die ons toebehoort, maar die niet ontvangen kan worden tijdens het-tussen-vier-muren-leven.
Na de oefening, delen we symbolen uit, van wederzijdse erkenning. Mijn symbool voor de pijn die ik ervoer aan de snoek: een sleutel, van m’n hart. Ik krijg van de snoek een televisiescherm, zodat ik blijf onthouden, dat alles wat aan mij verschijnt, mijn eigen projectie is. Het zet me opnieuw aan om te geloven in mijn eigen zender en de programma’s die ik erop uitzend, want die zijn over het algemeen vrolijk, informatief, avontuurlijk en uiteraard voor mijzelf zeer toegankelijk!
Ps. Als ik de volgende dag weer bij het meertje aankom, ligt de snoek roerloos te wachten bij de plek
waar ik dagelijks mediteer.
Ik wens je een jaar vol verbinding, met jezelf, je diepere drijfveren en de mensen om je heen. Een jaar waarin je jezelf vrijelijk kunt uiten, in je gedachten en gevoelens. Een jaar waarin je je verlangens erkent en ze langs een liefdevolle lat legt opdat ze werkelijkheid kunnen worden in je daden. Een jaar waarin keuzes maken je plezier schenkt omdat ze je de kans geven om werkelijk ergens voor te gaan. Een jaar waarin je wonden omgezet worden in wijsheid.
Denk je nu ; dat kan nooit! Dan wens ik je ook nog een jaar zonder schuldgevoelens, schaamte en gevoelens van onvolkomenheid. Kortom ik wens je een jaar waarin jij jezelf bent, blijft en altijd zult zijn, want jij bent precies goed zoals je bent!
Heb jij goede zin in dit jaar? Laat jij je ZIN leidend zijn in de dingen die je doet. Je weet het toch, je hoeft niemand zin te geven, je hoeft het niemand naar de zin te maken, je mag volledig jouw ZIN volgen en uitvoeren. Want dat is toch waarvoor jij geboren bent? Je ZIN leidend laten zijn, heeft effect! Als een heuse richting aanwijzer houdt deze ZIN het overzicht in een toch wel druk en regelmatig onoverzichtelijk bestaan. Want wat kan er veel op een dag gebeuren en aan nieuws je wereld binnen’dringen’. Jouw ZIN wijst je erop wat je kan ‘doen’ in deze relatieve chaos die je bij tijd en wijle omringt. Een chaos die ook nog eens voelbaar is als emoties en verstorende gedachten over jezelf en anderen. Je ZIN helpt je te herijken in het antwoord op de vraag: “wat ga ik nu doen?” Nou dat begint bij heel heel simpel… waar heb je zin in? Denk je nu: Is het echt zo simpel? Dan zeg ik. Ja!
Wil jij dit jaar een verschil maken voor jezelf? Geef jezelf ZIN cadeau, als een abonnement op ZIN. Nee, niet dat tijdschrift. Maar jouw enige echte eigen ZIN. Vertel me… waar heb jij ZIN in? Ik vertel je waar ik ZIN in heb. Iets dat ik ook nooit voor mogelijk had gehouden…. mediteren.
Ja, heus, Ik heb inmiddels echt ZIN in mediteren. Omdat me steeds meer duidelijk wordt hoe waardevol het is om stilte en de krachtige verbinding die daarin ervaarbaar is toe te laten. Ik krijg de vetste adviezen, de krachtigste inzichten, de meest liefdevolle gevoelens dankzij meditatie.
Ik ga er dit jaar dan ook echt voor om de meditatie lessen meer op de kaart te zetten. En ik zou het super vinden als jij met me meedoet!
Zijn we als mensen niet te veel tijd bezig met het zoeken naar antwoorden? We rijken uit op zoek naar de antwoorden op onze levens thema’s. Terwijl we nog niet eens gegrond zijn in ons eigen verlangen. Het gevolg is dat we in cirkeltjes blijven draaien of het gevoel hebben dat wat we doen geen effect heeft, ons niet verder helpt. Of het gevoel kan ontstaan dat je losse flodders produceert, je doet wel, maar waar leidt het toe?
Zijn we niet vergeten om te ontvangen, om te downloaden, om informatie gericht te verzamelen en te leiden naar de plek waar het functioneel is. De capaciteit om gericht en functioneel te kunnen downloaden is in deze tijd van wezenlijk belang, omdat er zoveel informatie beschikbaar èn toegankelijk is, dat het eenvoudig is om te verdrinken in een potentiële overload. Dus het is belangrijk dat wij mensen en kinderen van deze tijd leren schiften in informatie. Wat klopt voor mij, wat past minder bij mij? Wat voelt goed, wat voelt minder goed of zelfs slecht. Om daar een zinnig antwoord op te geven is het nodig dat je geleerd hebt om te luisteren en af te stemmen. Als een radiozender die op de juiste frequentie staat afgesteld. Weet wat jouw verlangen is. Waarom ben je hier? Waar heb je zin in? Zonder een idee of een gevoel van een (potentieel) antwoord op die vragen, weet je niet welke informatie bij je past en welke niet. En dus kun je ook de schifting niet maken in welke informatie nodig is voor jou om je weg te bewandelen. Naar welke antwoorden je eigenlijk op zoek was.
Dit hele proces heeft ook een fysieke component in het dunne darm orgaan. Volgens de oosterse geneeskunst werkt de dunne darm als een filter dat al het bruikbare materiaal doorlaat naar het bodymind systeem. De dunne darm ontvangt voedsel en omgevingsprikkels, zowel emotioneel als zintuigelijk, en assimileert ze. Het orgaan converteert voeding en stimuli van wezensvreemde substanties tot een wezenseigen substantie, namelijk ons-zelf. Als de dunne darm niet vloeiend of naar behoeve werkt, kan het hart, dat ons centrale bewustzijn vertegenwoordigt, onzuivere informatie integreren in onze psychologische samenstelling. En dit kan leiden tot onjuiste overtuigingen over onszelf en anderen en aanleiding geven tot emotionele en/of geestelijke verwarring. We blijven hangen, zoeken naar antwoorden die er niet toe doen of komen vast te zitten in emotioneel rollercoasters die zich maar blijven herhalen.
Als de dunne darm haar werk niet “goed” kan doen door een disbalans of een constitutionele aanleiding kunnen onprettige herinneringen niet verwerkt worden, kunnen emoties niet op waarde geschat worden en ook niet geïntegreerd worden in het ‘grotere geheel’ van bewustzijn. De dunne darm heeft daarmee een prachtige functie te vervullen: energie leveren aan het fysieke gestel dankzij de vertering; met name in ons wilskracht centrum van de buik. Als ook kalmte en evenwicht bieden aan het hart doordat het gebeurtenissen en hun effect op ons gemoed kan filteren, verwerken en op waarde weet te schatten.
Loslaten en weer opladen. Zit je iets dwars en lukt het je niet los te laten? Zit je voor je gevoel te veel binnen of opgesloten in jezelf? Wil je kracht en ontspanning opdoen door lekker buiten te zijn? Doe mee met deze meditatiemiddag op een schitterende locatie.
Een hele middag buiten zijn op de prachtige Ommuurde Tuin, een biologische tuinderij en theeschenkerij, voel je je verbonden met de natuur en veranderende energie van de herfst. Maak ruimte voor stilte en laat los wat je niet meer nodig hebt. Gebalanceerd en uitgerust weer terugkeren naar huis!
PROGRAMMA: Een energieke ontspanning met chi kung bewegingen wordt gevolgd door een stilte meditatie, begeleidt door Laura Jonker. De tuinster Esther Kuiler vertelt over hoe zij leeft met de natuur en hoe haar dit inspireert in haar dagelijkse leven. We maken een stilte wandeling door het betoverende beekdal. Zachte en verstillende yogaoefeningen met yogadocente Esther van Eersel brengen ontspanning.
Ervaring met stilte, meditatie of yoga is niet nodig.
Tijdstip: zondag 18 oktober 13.00-17.00
Kosten: 25 euro per persoon incl hapje en drankje tussendoor
Locatie: Ommuurde Tuin, Kortenburg te Renkum
Opgave:infoatzijnvolzin.nl
De herfst is een periode van verandering en afscheid nemen van de warmte en de uitbundigheid van de zomer. Het is tijd om je meer terug te trekken en naar binnen te keren. Dit zie je ook in de natuur gebeuren. Alles in de natuur trekt zich terug; de levenssappen trekken zich terug naar de wortels, de bladeren verkleuren en vallen van de bomen, de oogst is bijna afgelopen. De dagen worden korter, het wordt kouder. De herfst is bij uitstek het seizoen dat ons helpt om los te laten.
Deze middag kun je op zichzelf volgen of in een reeks van de veranderende seizoenen, 5 maal per jaar. Je kleedt je op het seizoen, we zijn veel buiten, maar kunnen ook naar binnen bij slecht weer. De stiltemomenten, de yoga oefeningen en de rondleiding door de schitterende tuin zijn aangepast aan het seizoen.
Wij gebruiken cookies om onze website en onze service te optimaliseren.
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
