Blijf jij ook weleens hangen in: “ik kan het niet”. De gedachte dat je iets niet kunt, vormt regelmatig een grote blokkade voor zinvolle vernieuwing in je leven. Ik neem je in dit blog mee naar een uitweg uit deze uitspraak. Het begint met een voorbeeld van prachtige verandering bij iemand uit mijn praktijk.

Een jonge man die al lange tijd zo somber was dat het tegen een depressie aanzat, lukte het om in een meditatie diepgaand contact te maken met de vraag: “waar heb je zin in?”. Het antwoord was verbluffend eenvoudig. Een wandelingetje buiten maken. Het effect was groots. Meteen na de sessie ging hij op pad en de zon liet zich tijdens de wandeling op een goed moment zien en kon het hart raken van de jongen. Sinds lange tijd kon er weer licht in zijn gedachten komen. De sessie erop ontstond er ruimte voor de keuze waar hij al een tijdlang tegenaan hikte, het niet aandurvend omdat hij dacht dat hij de gevolgen van de keuze niet zou kunnen dragen. De keuze werd gemaakt en als een dominospel bracht het allerlei andere veranderingen met zich mee. Het resultaat was zo sterk, dat ik de jongen de sessie erop nauwelijks herkende. Het licht in zijn ogen was weer aan, hij sprak weer met vuur over zichzelf, er leek weer een toekomst te zijn waar hij zelf deel van uitmaakte.

Pipi Langkous zei het  tientallen jaren geleden al zei: ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan. Vooral het woordje “dus” opent deuren, waarachter een nooit betreden wereld ligt, die terecht ligt te wachten op jouw aanwezigheid. Want eerlijk is eerlijk; jij doet er toe.

Hoe kom jij uit de impasse van de ik-kan-het-niet-drempel?

Jouw aanwezigheid voegt iets toe dat anderen niet hebben. In ieder geval niet op de manier dat jij het doet. Dus waar je ook aan begint en in welke toestand je ook bevindt,  onthoud dan dat  jij met jouw aanwezigheid per definitie iets bijzonders in handen hebt. Of je nu slaagt in je aanpak of niet.

Zijn je drijfveren helder? Heb je op een rijtje wat je graag wilt? Kun je je intenties onder woorden brengen? In de nieuwe onontdekte wereld kom je kanten tegen van jezelf die je nog niet eerder ontdekt had of omarmt. Je leert om te gaan met situaties die je nog niet eerder mee had gemaakt. Ja, dat kan spannend zijn, je zult misschien getest worden, of uitgedaagd. Hoe eerlijker je die diepere verlangens in de ogen durft te kijken, hoe meer innerlijk vuur je krijgt om eventuele uitdagingen aan te pakken.

Hoe zie je jezelf? Vind je dat je een verzameling competenties of vaardigheden bent? Kijk je naar jezelf als een project dat zich ontwikkelt? Ervaar je vooral wat je allemaal niet bent, omdat je jezelf vooral ziet vanuit de verwachtingsvolle blikken van anderen? Of zie je ook de grenzeloosheid van jezelf, de oneindigheid van al je pogingen en de ontelbare mogelijkheden die zich telkens opnieuw voordoen om vooruit te komen? 

Heb je door waarop je “ja”, “ja, maar”, of “nee” gebaseerd is? Hoe vaak worden onze keuzes in het moment bepaald door (onbewuste) herinneringen uit het verleden? We geven al antwoord op een vraag, voordat we de emotionele onderlaag überhaupt hebben laten doordringen tot ons bewust-zijn.  Stel jezelf nog eens de vraag of keuze waarvoor je staat, ervaar je adem in je lichaam, en laat opkomen wat er is. Heb je de tijd? Blijf dit dan eens een tijdje achter elkaar doen totdat er geen reactie meer is. En er ruimte ontstaat voor een nieuw antwoord.

Geloof je in wonderen? Geworteld in een wereld waarin een papiertje meer waard is dan het oprechte verlangen in iemands hart, of waarin een ooit gekozen opleiding ervoor zorgt dat je niet meer kan wisselen van werk zonder heel je leven op zijn kop te zetten, is het normaal geworden om te denken vanuit regels, competenties, hoe het hoort en allerlei lijstjes. Het leven is echter niet te vangen in een lijstje. Jij en wat je graag wil doen ook niet. Geloof je in wonderen, geloof je dat het leven gemaakt is voor jou en jouw zin in het leven?

Waar richt je je aandacht op? Wanneer je steeds je aandacht hebt op het eenmalige karakter van het moment, mis je waarschijnlijk de essentie van wat ieder moment in zich draagt. Als je je aandacht verplaatst naar het continue karakter van tijd, ga je zien dat je herhaling op herhaling hetzelfde krijgt aangeboden in een ander jasje, en dat je keer op keer de kans krijgt om te kiezen. Zo krijg je ook steeds de kans om je oude patronen en emotionele reacties op te schonen en stapje voor stapje verder te komen in je leven.

En alle grote veranderingen beginnen met een superkleine stap. Welke eerste stap is dat voor jou? DUS: Waar heb je zin in? Wat trekt je? Waar ga je van “aan”? Waar loop je warm voor? Waar gaat je hart sneller van kloppen? Geloof in jezelf en ga het gewoon doen!