undeniable presence


Een gedicht over de stap nemen, de sprong wagen en je overgeven aan een allesvullende aanwezigheid die jij en ik heet
. Het gaat niet over God of over energetisch werk. Deze onmiskenbare aanwezigheid in jezelf is wat je in meditatie diepgaand kunt gaan ervaren. Ook daarbuiten natuurlijk, in het sporten, als je je neus in geurende bloem steekt of je geliefde een zoen geeft. In alles!
Meditatie vormt voor mij een weg waarop ik me kan bevrijden van dat wat me niet aanwezig maakt. Ik ben zo gepassioneerd om juist vanuit die aanwezigheid jou te leren kennen. Als je maar een klein beetje zin hebt om de sprong te wagen….


undeniable presence

somebody has to take the first step
take the leap
dive into the unknown
lift up the veil
of what is unborn yet always present

it is not a question of dare, courage or faith

it is beyond human frailty
once connected to the heart essence of being
there is no stepping forward or backward
there is only this

undeniable presence
looking into the mirrorlike surface
eyes reflecting the vastness of skylike mind
is it a question of choice?
or is it just this stream of endlessness
this forever soothing pace of neverending-ness

can I take the leap?
forget the holding onto borders, ridges, rules
forget the stories, the safety of staying-in
can I breath through this confinement?

I know I am limitless, spacious beyond imagination
nothing is needed to realize
this nothingness

is there
breathe and it reveals itself

breathe

the reward is a firm expanding of self

a silent softness
a sweet knowing beyond knowledge

I took the leap

my heart bears the smile
my lips form the sweetness
my eyes reflect the ocean
this is who i am
undeniable presence
revealing itself in every breath

laura jonker 2016

De traan die bevrijdt

beeldmerk_gevuld_divers_32_rgbEen kort verhaal dat ik in 2005 schreef na aanleiding van een meditatie. Wanneer je pijn, verdriet, woede, kortom het menselijk lijden toestaat in je eigen hart, kan dit je diepgaand bevrijden, niet slechts voor eenmaal, maar voorgoed. Daar ligt het begin van mededogen voor je eigen bestaan en dat van alle andere levende wezens.

Het was paasmorgen, een grijze zondagmorgen. Haar vriendinnen waren al vroeg op, zij ook, maar ze had nooit zo’n behoefte om op dit vroege uur uitgebreid te gaan kletsen. Ze zei dat ze ging mediteren op het balkon. Het was buiten nog koud. Ze legde kussens neer, zodat haar billen niet de koude betonnen vloer van het balkon raakten. De slaapzak sloeg ze om zich heen. Hehe! Even rust. “Paasmorgen”, dacht ze. En meteen kwam het woordje “lijden” erachter aan. Wat dat was wist ze nog steeds niet. Lijden. Ze dacht dat ze instinctief wist wat het betekende, maar zeker hierover was ze niet. Ze dacht ook dat ze zelf vaak gevoelens van lijden voelde. Dat was, en dat wist ze wel zeker, niet hetzelfde als lijden, ze vond niet dat ze leed. Ze voelde alleen soms gevoelens van lijden. Nu ze zo stil zat, een deur verder dan haar vriendinnen, midden in een vreemde stad, op een koud balkon, kwamen deze gevoelens opnieuw op. Heel makkelijk ging dat, het gevoel was bijna altijd latent aanwezig. Het verborg zich vlak onder haar huid.Ze ging zitten en opende haar hart. Ze opende haar hart en bad dat ze de betekenis van lijden kon opdiepen uit deze ervaring.

Haar gebed werd ingewilligd. In haar hart ontstond een traan. Het lijden van de gehele mensheid kwam bij elkaar in deze traan. Ontelbare gezichten verwrongen van pijn, angst, verdriet, woede werden weerspiegeld in de traan. Zoveel menselijkheid in een enkele druppel. De traan vloeide in haar hart. Hij zwom er rond maar wilde dolgraag het daglicht zien. De traan wilde gelaten worden, zoals men een schip te water laat. De traan wilde gehuild worden. Opnieuw werd haar gebed verhoord. Haar hart liet de traan vrij. Zij voelde de zachte beklemming van verwrongen gezichten in haar binnenste, beklemming van lijden wat bevrijd wil worden. Het lijden van de mensheid rolde over haar wang en spatte uiteen op haar benen. Ze had het lijden van de mensheid in die enkele traan mogen voelen en kunnen bevrijden. Zo werd zij zelf ook bevrijd op deze grijze paasmorgen.

Mediteren dient geen enkel doel

Mediteren dient geen enkel doel

Juist dit doelloze aspect van meditatie vind ik in onze tijd een ware verademing. De maatschappij lijkt doortrokken van doelgericht denken, het behalen van targets en het kwantificeren van ervaringen. Daarvan kunnen je hart en hoofd behoorlijk op hol slaan. In de meditatiezaal kun je een moment beleven waarin alle doelen weg mogen vallen. Je betreedt een lege, vrije ruimte waarin je volkomen doelloos jezelf mag zijn. Meditatie dient geen doel anders dan jezelf ontmoeten zoals je bent.

De kracht van meditatie zit in het feit dat je het leven neemt zoals het komt. Als je daar in geoefend raakt, merk je dat er grappig genoeg niets effectiever is dan dat. Meditatie nodigt de geest uit voorbij het automatische denken, reageren en voelen. Er wordt geoefend om het bewustzijn te laten rusten bij aanwezige gedachten en gevoelens, zonder daarbij enig doel na te streven. Dat het wel degelijk doeltreffend werkt, blijkt uit toenemende berichtgeving over meditatie in de media. Mediteren vermindert stress, verhoogt het gelukshormoon serotonine en vergroot de emotionele regulatie. Bij depressie werkt het net zo effectief als antidepressiva.

Zo gauw je probeert effecten na te streven in je meditatie verdwijnen ze als sneeuw voor de zon. Als je dan blijft zitten op je meditatiekussentje met “lege” handen, kun je de rijkdom gaan ervaren die er al die tijd al was, wachtend om door jou ontdekt te worden!

Transformatie: van angst naar liefde

Tijdens de Scary places meditatie blijven we alert en zacht naar onszelf. We openen ons voor angst die onze vrijheid beperkt, vrijheid in handelen, vrijheid in denken, vrijheid in liefhebben. We blijven stevig in het zadel zitten. We zoeken onze eigen ademruimte op, zodat we adem in, adem uit de energie weer in beweging krijgen. Je krijgt meer grond onder je voeten, je krijgt meer grip op de verlammende werking van angst, je zelfvertrouwen groeit. En dan kan er meer liefde stromen. Liefde naar jezelf en liefde naar anderen. Je hart kan zich bevrijden van de inperking door angst.

Angst ligt vaak op de loer, diep verscholen op de bodem van je zijn, onzichtbaar voor zelfs een geoefend oog. Dacht je het eindelijk te begrijpen, onder controle te hebben, jezelf te kennen… BAM! Komt daar ineens angst om de hoek kijken. Als een nare insluiper, donker en onherkenbaar verkleed, moeilijk te peilen wat de intenties zijn. En hij/zij haakt je een pootje. Gooit alles overhoop, maakt een bende van je net zo op orde zijnde leven.

Angst is een tough little monster. Het verstopt zich onder meer zichtbare emoties. Boosheid, verdriet, onverschilligheid, euforie. Voel maar eens goed, misschien schuilt in de kern van die emotie wel de ware “boosdoener”: Angst.

Wil jij jezelf ook bevrijden van angst en een leven leiden uit liefde? Wil je meedoen? De meditaties zijn op locatie en open voor wie wil

Eerstvolgende keer in 2015.
zondag 7 juni, 10.00 vertrek op de fiets van af Sportcentrum de Vlinder Hollandse Weg Wageningen of 10.15 bij  Restaurant Nol in t Bos, voor als je met de auto komt. ~Waarom we zo vroeg gaan? Dan is de natuur op haar mooist, de energie op haar krachtigst en wij zijn nog niet zo actief. Een goed moment om een sluimerende emotie als angst onder ogen te komen.

Voor in je agenda: 5 juli, 30 aug, 27 sept voor de volgende keren.

Meditatiezaaltje uit, wijde wereld IN!

Mediteren in het park? Op het station? Op je werk?Ja en waarom ook niet?
OK, het is misschien eng, raar, mensen zullen naar je kijken, je zult worden afgeleid. Ware groei ontstaat door het tonen van moed en volharding. Het zal zeker even wennen zijn. Je zult geconfronteerd worden met je angsten, je onrust, je diepere verlangens. Wat zullen mensen van mij denken, kan ik dit wel? Komt er dan van mediteren nog wel wat terecht? Dat gaan we samen leren. Met Meditatie op Locatie blazen wij de eeuwenoude traditie chöd uit Tibet nieuw leven in. We trekken er iedere maand met een klein groepje op uit om te mediteren op een “spannende” plek. Lijkt je dit wat of wil je meer weten? Kom dan naar de info-avond, of stuur ons een mailtje.
Wanneer: vrijdag 13 maart 2015 om  20.00
Locatie: Eetwinkel Vreemde Streken, 1e Kloostersteeg 3 te Wageningen
Kosten: intro is gratis, daarna 5 euro per keer.  Wil je eerst wat meer weten? Dan kan je ons een mailtje sturen. Tot ziens 🙂

Laura Jonker & Rens Smittenaar