Een gedicht over de stap nemen, de sprong wagen en je overgeven aan een allesvullende aanwezigheid die jij en ik heet. Het gaat niet over God of over energetisch werk. Deze onmiskenbare aanwezigheid in jezelf is wat je in meditatie diepgaand kunt gaan ervaren. Ook daarbuiten natuurlijk, in het sporten, als je je neus in geurende bloem steekt of je geliefde een zoen geeft. In alles!
Meditatie vormt voor mij een weg waarop ik me kan bevrijden van dat wat me niet aanwezig maakt. Ik ben zo gepassioneerd om juist vanuit die aanwezigheid jou te leren kennen. Als je maar een klein beetje zin hebt om de sprong te wagen….
undeniable presence
somebody has to take the first step
take the leap
dive into the unknown
lift up the veil
of what is unborn yet always present
it is not a question of dare, courage or faith
it is beyond human frailty
once connected to the heart essence of being
there is no stepping forward or backward
there is only this
undeniable presence
looking into the mirrorlike surface
eyes reflecting the vastness of skylike mind
is it a question of choice?
or is it just this stream of endlessness
this forever soothing pace of neverending-ness
can I take the leap?
forget the holding onto borders, ridges, rules
forget the stories, the safety of staying-in
can I breath through this confinement?
I know I am limitless, spacious beyond imagination
nothing is needed to realize
this nothingness
is there
breathe and it reveals itself
breathe
the reward is a firm expanding of self
a silent softness
a sweet knowing beyond knowledge
I took the leap
my heart bears the smile
my lips form the sweetness
my eyes reflect the ocean
this is who i am
undeniable presence
revealing itself in every breath
laura jonker 2016