Het leven lijden? Nee, liever niet! Het leven is toch niet om te lijden? Het is om te leiden. En om je te laten leiden, met de wendingen van het leven mee. Waarheen ze je ook brengen. Het leven is om te leiden èn geleid te worden.
Het leven is in continue dialoog met jou. Het biedt je een situatie aan, jij antwoordt met je intenties en daadkracht. Een voorbeeld: als je je afspraak mist doordat er geen treinen rijden, kun je denken dat je onrecht wordt aangedaan. Als je veel spanning opdoet in het contact met anderen, kan de overtuiging ontstaan dat de wereld niet goed voor je is. Als je makkelijk geraakt wordt en daarbij emoties ervaart, voel je je op den duur misschien een labiel persoon.
Je kunt je laten leiden door de beperkingen in je leven. Of je kunt reageren vanuit een gevoel van tekort of gemis. Maar je wilt toch niet dat deze gevoelens van lijden de grond onder je bestaan worden? Je wilt toch niet dat opgedane pijn je zodanig klem zet, dat je je een speelbal voelt in je eigen leven? Want dat is echt niet de bedoeling van het leven!
Ik wens je toe dat je soms donkere blik verzacht en lichter wordt. Dat je door angst en onzekerheid heen je blik kan blijven wenden naar het licht. Dat je kunt gaan omarmen wat het leven je aan
mogelijkheden biedt. Want is het niet simpelweg zo dat ieder moment er een is om je te realiseren dat je je leven kan leiden of lijden? Werkelijk ieder moment. Dus ja: ook NU!
Waartoe dit inzicht kan leiden, ondervind ik vanaf september aan den lijve. Dankzij het ja-zeggen tegen mijn nieuwe meditatieruimte kan ik leiding gaan geven aan een fris en diepgaand deel van mezelf. Dat doet wat met me, ik voel me blijer, ontspannender en heb meer focus. Ik heb ZIN mijn vleugels uit te slaan! Dat zie je terug in een aantal nieuwe activiteiten. Ik hoop jullie daar of ergens anders
te ontmoeten.